Page 284 - 2553-2561
P. 284
ค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๕๗/๒๕๕๗ ศาลจังหวัดยโสธร
ศาลปกครองอุบลราชธานี
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙
พระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. ๒๕๓๙
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
โจทก์เป็นเอกชนฟ้องจ�าเลยที่ ๑ ซึ่งเป็นหน่วยงานทางปกครอง และจ�าเลยที่ ๒ ถึงที่ ๓ ซึ่งเป็น
ผู้รับจ้างเหมาปรับปรุงถนนสาธารณะ งดเว้นไม่กระท�าการเพื่อแจ้งเตือนให้ผู้ใช้ถนนทราบว่าก�าลังมีการก่อสร้าง
ปรับปรุงพื้นผิวถนนที่เกิดเหตุ เป็นเหตุให้รถยนต์ที่โจทก์ขับมาตามปกติเสียหลักพลิกคว�่าไถลเข้าข้างทางได้รับ
บาดเจ็บสาหัสและรถยนต์คันเกิดเหตุเสียหาย เป็นกรณีที่เอกชนฟ้องเรียกค่าเสียหายในมูลละเมิด แม้โจทก์จะ
ฟ้องจ�าเลยที่ ๑ ซึ่งเป็นหน่วยงานทางปกครองในฐานะผู้ว่าจ้าง แต่จ�าเลยที่ ๑ จะมีความรับผิด ในฐานะผู้ว่าจ้าง
หรือไม่จะต้องพิจารณาว่าจ�าเลยที่ ๒ และจ�าเลยที่ ๓ ละเมิดต่อโจทก์หรือไม่เสียก่อน หากเป็นการกระท�าละเมิด
จึงจะพิจารณาต่อไปว่าจ�าเลยที่ ๑ เป็นผู้ผิดในการเลือกหาผู้รับจ้างตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา ๕๒๘ หรือไม่ ประเด็นแห่งคดีในส่วนการกระท�าละเมิดของจ�าเลยที่ ๒ และจ�าเลยที่ ๓ จึงเป็นส่วนส�าคัญ
ความรับผิดของจ�าเลยทั้งสามจึงมีมูลความแห่งคดีเดียวกันและเหตุละเมิดตามค�าฟ้องของโจทก์จากการกระท�า
ของจ�าเลยที่ ๑ มิได้เป็นผลโดยตรงจากการใช้อ�านาจตามกฎหมาย หรือจากกฎ ค�าสั่งทางปกครอง หรือ
ค�าสั่งอื่น หรือจากการละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายก�าหนดให้ต้องปฏิบัติ หรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกิน
สมควร จึงมิใช่คดีพิพาทเกี่ยวกับการกระท�าละเมิดของหน่วยงานทางปกครอง ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓)
แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ คดีนี้จึงอยู่ในอ�านาจของ
ศาลยุติธรรม
รวมย่อค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่น่าสนใจ
พ.ศ. ๒๕๕๓ - ๒๕๖๑ 283
