Page 39 - 2553-2561
P. 39
ค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๔๕/๒๕๕๕ ศาลปกครองเชียงใหม่
ศาลจังหวัดล�าพูน
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
ประมวลกฎหมายที่ดิน
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
คดีที่เอกชนยื่นฟ้องหน่วยงานทางปกครองว่า ผู้ฟ้องคดีเป็นผู้มีชื่อถือกรรมสิทธิ์ที่ดินมีโฉนด โดยซื้อ
มาจากบริษัท ส. แต่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ มีค�าสั่งเพิกถอนโฉนดที่ดินดังกล่าว เนื่องจากอยู่ในเขตป่าไม้ถาวรตามมติ
คณะรัฐมนตรี ผู้ฟ้องคดีอุทธรณ์โต้แย้งค�าสั่ง ต่อมาได้มีค�าวินิจฉัยให้ยกอุทธรณ์ของผู้ฟ้องคดี ท�าให้ผู้ฟ้องคดี
ซึ่งซื้อที่ดินมาโดยสุจริตได้รับความเสียหาย ขอให้ศาลพิพากษาหรือมีค�าสั่งให้เพิกถอนค�าสั่งของผู้ถูกฟ้องคดี
ที่ ๑ ที่ให้เพิกถอนโฉนดที่ดิน และขอให้บังคับผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๓ ในฐานะหน่วยงานต้นสังกัดชดใช้ค่าเสียหายให้
แก่ผู้ฟ้องคดี เห็นว่า ผู้ฟ้องคดีฟ้องคดีนี้โดยมีความมุ่งหมายเพื่อให้ศาลพิพากษาหรือมีค�าสั่งรับรองคุ้มครองสิทธิ
ในที่ดินของผู้ฟ้องคดี การที่ศาลจะพิพากษาตามที่ผู้ฟ้องคดีมีค�าขอได้นั้น ศาลจ�าต้องพิจารณาให้ได้ความ
เสียก่อนว่าที่ดินพิพาทเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ฟ้องคดีตามที่กล่าวอ้างหรือเป็นที่ดินในเขตป่าไม้ถาวรเป็นส�าคัญแล้ว
จึงจะพิจารณาประเด็นอื่นได้ต่อไป จึงเป็นคดีเกี่ยวกับสิทธิในที่ดิน อันอยู่ในอ�านาจพิจารณาพิพากษาของ
ศาลยุติธรรม
รวมย่อค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่น่าสนใจ
38 พ.ศ. ๒๕๕๓ - ๒๕๖๑
