Page 11 - Demo

pagina 9
"Oui, maar vorige week waren jullie met deux bateaux. En dan mag ik reglementair wel éclu- seren."
"Ah .... c'est le problème." We snappen haar dilemma en geven er een draai aan. We leg- gen uit dat de andere boot vorige week me- teen na een sluis op een wrak is gelopen. Dat dit voorval in hun vakblad komt en dat de boot in kwestie met een grote jaap op een scheeps- werf in Nantes ligt ter reparatie.
"Quel malheur madame!"
En dat we volgende week weer hopen met bei- de boten langs te komen. En dat alle éclusiers hier begrip voor tonen. Enfin, madame tenslot- te ook.
Gilet de sauvetage!
We komen voor de volgende sluis.
"Bateau sans moteur? Alors, zwemvest ver- plicht! Gilet de sauvetage, madames et mes- sieurs!"
"Ja maar .... "
Niks te maren: "Tous ces canoës s’ èscimoter toujours dans l'écluse. C'est un grand risico!" En madame wacht onze reactie af.
Een van ons antwoordt: "Groot gelijk madame, levensgevaarlijk zo'n kano zonder zwemvest in een sluis, maar dat geldt niet voor ons!"
De dame kijkt in de diepte van de sluiskolk en zegt ietwat onzeker: "Mais, c'est toch un bateau sans moteur, niet dan?" "Klopt, maar het is geen kano: dit is een roeiboot à rames."
Nu komt madame met een diplomatiek voor- stel. "Als u belooft niet om te slaan in de sluis, dan krijg ik geen geduvel met mijn superieu- ren in Brest."
Het kost enige moeite om ons gezicht in de plooi te houden en na kort beraad of we dit kunnen waarmaken, gaan we akkoord en wor- den we geschut.
L'honneur des écluses
Wéér komen we bij een sluis.
"Pas de moteur? Pas d'écluse!"
Daar zou je toch moe van worden, hè? Niet zo- zeer van dat varen zonder motor, maar van dat
Madame begint nu barsten te vertonen in haar ambtelijke zekerheid. Ze kijkt richting boot en ziet het zwaar beladen gevaarte. Goed, het is tijd voor een schepje er bovenop.
"Madame, wij hebben óók réglements: les réglements de l'union Nautilius".
En we beschrijven omstandig dat in ons huis- houdelijk reglement staat dat je bij een sluis nóóit mag overdragen. Dat heeft te maken met ontering van schip en sluis.
"L'honneur des écluses madame!"
Dat doet de deur dicht, of beter gezegd open, en we worden meteen geschut.
De laatste sluis
Het is al laat in de middag als we de laatste sluis van die dag bereiken. Ik ben moe en soes wat weg in de stuurstoel. Weer begint er een dis- cussie over sans moteur, ún bateau, gilet de sauvetage. We zijn het zat en leggen uit dat het eigenlijk een bateau à rames et moteur is, maar dat le moteur caduc is en op dezelfde werf in Nantes ligt als de boot met de jaap. Of ie dat inmiddels niet heeft gelezen in zijn vakblad? Vaag zie ik een wat valse blik in de ogen van l'éclusier oplichten.
"Entrez, madames et messieurs" zegt hij.
Amper is de deur dicht en we liggen nog niet eens vast, of hij gooit de schuiven vol open! "Lifebelt under your seat" flitst 't door me heen en ik grijp onder mijn stoel. Maar in een wher- ry ligt daar geen reddingsvest, wel een kleve- rig dropje.
In de kolkende stroom knalt onze boot heen en weer tegen de muur en de sluisdeur. De span- ten kraken onheilspellend. "Stop!", schreeu- wen we naar de sluiswachter, maar ons geluid smoort in het gedreun der golven.
En dan laat hij het water veel te hoog komen, zodat het achter ons over de sluisdeur begint te kolken. "Grijp de bolder", roept de stuur- vrouw. Te laat, want de sterke stroom sleurt ons al naar de sluisdeur, die intussen angstaanja- gend kraakt.
"Stop!!!", brullen we naar de sluiswachter, doch het is te laat en de kolkende stroom stuwt de boot over de rand van de sluisdeur en met een
gezeur over ‘sans moteur’!
"Maar we mogen overal door de sluis!"
"Non, réglements zijn réglements." Vervolgens maakt ze een duidelijk handgebaar en zegt "élever" (tillen).
"Pas", zegt onze stuurvrouw met stalen smoel. "Pas?" vraagt l'éclusière onthutst.
"Pas", zegt ze nogmaals.
"Ce bateau à 250 kg", onderstreep ik het dilem- ma en vergeet het gewicht van onze bagage eraf te trekken.
dreun belandt de wherry vele meters lager.
Ineens is alles doodstil. Versuft kijk ik om me heen. Het is donker en ik ben drijfnat.
Wat doe ik hier eigenlijk?
Ik lig op het kleedje voor mijn bed! Ga slapen man! En ik kruip weer terug. Zeker gedroomd?