Page 65 - Digital Cornice Grade 9

ं
या ा स मरण

नया ा

मा यता यौपान े

ृ
नेपाल पय टनका ले धत को वग हो । अनेक स दाले भ रएको मेरो यारो नेपालको क त, सं क त र माटो
ृ
े
गौरवशाली छन् । मलाई बेलाबेलामा नेपालका यनै स दाका न जक पुगर धीत मन गरी हेन भोक ला छ र तखा मे टने
ै

ँ
गरी पउने र तृ त ने ट ट जा छ । यसैले सन् २०२० को डसे बर २९ मा हामी अङ ेजी नया वष मनाउन पोखरा
्
ह । पोखरामा फवा ताल, ड भडस-फल झरना, आ द स दा हेन पाइ छ । म र मेरो प रवार प हला प न पोखरा
्
े
े
पुगेका थय तर यसपा ल पोखरामा नयाँ वष को उपल यमा मेला ला ने भएर म उ सुक थएँ ।
े
हामी बहानै उठर आ नो झोला गाडीमा राखी बाटो ला य । हा ो सु वात ब काठमाड को ढ क, ट ाल थयो । मेरो
ु
भाइस हत आमा पछा डको सटमा नु यो । मलाई बाटाको य हेन मन लागेको भएर म आ ना बवा सत अगा ड
ु
बस । हामी बहानै न कका नाले बाटामा धेरै भड प न थएन । काठमाड शा त थयो । क तपुर ँद हामी
े

ै
ु
ु
काठमाड बाट नागढ ा पु य । यहाँ पु दा बाटो अझ खाली र वातावरण अझ ह रयो न था यो । नागढ ाबाट हामी छट ै
ै
ँ
ँ
े
खानीखोला पु य । गाडीमा या ा ग ररहेको भएर सबै ठाउ छ पार भइरहेका थए । तर प न मरा बुवाले ठाउह को नाम
ँ
भ ु यो र म चा ह आ नो फोनमा ती नामह ट थ । ‘खानी’ भनेको ख नजह उ पादन ने ठाउ हो । यसैले यो
ठाउलाई खानीखोला भ नएको रहेछ । हामीले पसलह का बोड हेरी हेरी ठाउको नाम प ा लगाइरहेका थय ।

ँ
ँ
खानीखोला पार गरेप छ हामी नौ बसे पु य । ‘नौ बसे’ को प न शा दक अथ ‘नौ ओटा बीस’ हो भ े करा मेरा बुवाले
ु
े
मलाई जानकारी दनुभयो । यहाँबाट हामी महादव ब सी पु य । धेरै पटक पोखरा गए प न यो सानो सहरको नाम हामीले
ँ
्
प हलो पटक याद गन यास गरय । ह रया पहाडह ले घे रएको यो ठाउ हाइवेभ दा अ लक फरक थयो । यहाँ भने
े
मा छको ट बसोबास थयो । मैले यस सहरको नाम प न आ नो मोबाइल फोनमा ट पहाल र यसप छ हामी स ले भ
छरय । स ले प न सहज पमा पार भयो र हामी धा दङको ए लेफाँट आइपु य ।

्
ै
ए लेफाँटप छ ग छ ँद हामी बैरेनी पु य । बैरेनीप छ ब छटार र यसप छ गजुरी । गजुरीप छ चा ह मेरो यान भड कन
े
्
था यो । हामी गाडी भ भएको घ ट भइसकको थयो तर प न मलाई झक लागको थएन । हामी गीत बजाउद, गाउद ै
ँ
े
ँ
े
ै
या ा ग ररहेका थय । मेरा आँखा ठाउको नाम खो नुको स ा ठाउह को सु दरता नया न त भइसकका थए ।
ँ
ँ
े
गाडीको यालबाट ताजा हावा आइरहेको थयो र म म मु ध थएँ। हामी पृ वी हाइवेमा या ा गद थय र म या ाको

हरेक ण रमाइरहेक थएँ । दउसोको एक बजे तर हामी मु लङमा माछाभात खान ओ ल य ।
ँ
ै
मु लङ त सहर थयो र यहाँको खाना प न अ त मठो थयो । यसप छको बाटो मेरा ला ग छ गयो कनभने म
नदाएँ । आँखा खो दा त हामी दमौली पु गसकका थय । दमौली एउटा च ट क परेको सानो सहर थयो । हामी यहाँ
े
पु दा यस सहरको प हलो स पङ मल भरखरै खुलेको थयो। मलको नाम ‘एपे स मल’ थयो तर यो पूण पमा तयार
नभएको भएर हामीले यसलाई हेन चा ह पाएन । डढ घ टाप छ हामी ब ल पोखरा पु य ।
े
पोखरा एउटा सु दर सहर थयो । यहाँको वातावरण काठमाड भ दा धेरै सफा थयो । फवाताल प न एकदमै ठलो र सु दर
े
ु
थयो । राती नया वष को मेला ला दा सबै ब ीको झ ल मलीले सहरलाई उ यालो पारेको थयो । मेलामा म मठा मठा
्
ु
े
्
खाना खाएर प रवार सत रमाएँ । बहानपख हामी फवातालमा डङ गा चढन गय र तालको बचमा भएको मनमोहक
्
तालबाराही म दरको दश न गरयौ । पोखरामा ँदा मैले जप-लाइ नङ प न गर । यो जपलाइन संसारभ रको सबभ दा
ै
्
्
े
ग हरो जपलाइनम ये एउटा थयो, जुन साराङ कोटबाट १.८ कलो मटर तल ८० सेक मा झ य । साराङ गकोटबाट
े
दखेको य म क ह यै ब स ँ । यहाँबाट हमालका लहरह का साथ पूरा पोखरा सहर द ख यो । हामी त हमालको
े
ै
ट पाक उचाइमा थय । य तै रमाइला ग त व धह गद पोखरामा हा ो समय ब यो । तीन दनप छ हामी गाडीबाट

ु
काठमाड फ य । हा ा ला ग पोखराको यो मण सारै रोमा चक र यादगार र ो ।