Page 153 - Tiada Yang Mustahil Edisi 2
P. 153
Mengimbau kenangan sebelum beliau
memulakan langkah sebagai seorang mahasiswa UTM,
suasana di rumahnya agak tegang apabila arwah
ibunya berat hati untuk melepaskan dirinya untuk
pergi. Maklum sahaja sebagai anak bongsu ditambah
lagi dengan kekurangan fizikalnya tanpa tangan dan
kaki. Sebelum ini, Ruzimi tidak pernah sekali pun
berjauhan daripada keluarganya apatah lagi ke luar
negeri. Pujukan demi pujukan, perbincangan demi
perbincangan walau dengan berat hati serta tangisan,
akhirnya dilepaskan walau ibarat melepaskan nyawa di
hujung tanduk. Arwah ibu beliau melepaskannya walau
jauh di sudut hati bergejolak rasa gundah gulana
memikirkan perihal dirinya kelak berjauhan dari
bantuan dan capaian ahli keluarga. Pastinya perasaan
Ruzimi juga bercampur baur antara cita-cita dan
bonda tercinta, namun demi menggapai cita-cita
akhirnya beliau menjejakkan kaki ke perkarangan UTM.
Inilah pertama kalinya beliau berada jauh jarak beribu
batu daripada keluarga tercinta di Johor Darul Takzim.
Keadaan agak mencemaskan apabila pada hari
pendaftaran berlangsung, pihak universiti mendapati
mereka terlepas pandang tentang keadaan Ruzimi
yang memerlukan keperluan khas. Pihak universiti agak
panik sehingga menyebabkan wakil pengurusan atasan
universiti pada ketika itu, Profesor Datuk Ir. Ts. Dr. Siti
