Page 38 - 07_LiryDram

Wyskoczyć
poza
przestrzeń
tekstu...
Pewnego
dnia poezję będzie można robić z czegokolwiek Jiŕĭ Kolář
twem Ja (Pierre Garnier). Z tych poszuki- wań rodziły się dzieła sztuki konkretnej lat powojennych – gdzie autorzy podkreślali, że nie ma w tej sztuce nawet śladu abstrakcji, a jest jedynie konkret (Hans Arp). Te idee opanowały wielu literatów. Realizacje ideo- gramatyczne, konstelacje, stanowiły rodzaj nieufności poetów pokolenia wojennego (urodzonych 1925-1930) wobec języka, zwłaszcza języka propagandy i jego służal- czej funkcji. Garnier głosił w 1970 roku, że być może po raz pierwszy w historii poeci znaleźli się w konflikcie z językiem, gdyż między językiem a poetami była pustka. Pustkę może wypełnić nie zarys energii jaką niosą słowa a wiersz-figura lingwistycznej energii. Autorzy poezji konkretnej – co za- znacza Henri Chopin – pragnęli stworzyć słowo namacalne, trwałe, które miało spra-
Beata Patrycja Klary
Stosunek poezji do języka – temat nurtu- jący choćby słynnego lingwistę Romana Jakobsona (zmora wszystkich studentów
polonistyki) musi szczególnie zajmować po- etów – dawców językowych przeszczepów. Zniszczyć SŁOWA w imię LITER hasło od- ległego (1942 rok) manifestu poezji letry- stycznej powraca co jakiś czas i zatrzymu- je kolejne pokolenia. Poezja jest przecież w nieustannym ruchu, w walce z formą, z bie- lą kartki i symbolicznością. To oczywiste, że słowa są symbolami, jednak ów fakt nie powinien kolidować z odczuwaniem i wy- myślaniem poezji na bazie języka, materiału konkretnego – jak podkreślał szwedzki poeta Õyvind Fahlstrõm. Konkret daje pole do po- pisu dla poety, który może swobodnie prze- chodzić od wyrażania Ja za pośrednictwem języka aż po wyrażanie języka za pośrednic-
36 LiryDram kwiecień-czerwiec 2015