Page 33 - 06_LiryDram

lańskiej’’. Mimo krążącej wciąż „czarnej legendy”, tak naprawdę – jak przekonuje prof. Degler – Witkacy był prowadził bardzo uporządkowany tryb życia i był bardzo pra- cowity. Świadczy o tym pozostawiony przez niego dorobek pisarski i malarski. Był bar- dzo charakterystyczną osobowością Zako- panego w latach międzywojennych a jego ekscentryczne zachowanie było częstym tematem plotek i wielu anegdot.
Akcja jego najważniejszych dzieł literac- kich jak ,,622 upadki Bunga’’, ,,Pożegna- nie jesieni’’ czy „Nienasycenie’’ rozgrywa się w Zakopanem. Wybuch przewidzianej przez Witkacego w jego powieściach II woj- ny światowej zastał go w Warszawie, skąd wyjechał na wschód. Na wieść o wkrocze- niu wojsk sowieckich do Polski 18 września 1939 r. popełnił samobójstwo. Pochowany został w miejscowości Jeziory na Polesiu.
W latach 80-tych ciało Witkacego zostało sprowadzone do Polski i złożone na zako- piańskim Pęksowym Brzyzku. Niedługo po- tem okazało się, że nie są to szczątki Witka- cego, ale ukraińskiej kobiety.
Teatr Witkacego to jedno z niewielu miejsc, które przypomina w Zakopanem o związ- kach tej wybitnej postaci z tym miesjcem. Kilkanaście jego obrazów można oglądać w galerii Oksza. Największe zbiory malar- stwa Witkacego znajdują się w Słupsku. W Zakopanem nie ma ani ulicy noszącej imię Witkacego, nie ma szlaku jego imie- niem, a nawet skromnych tabliczek na by- dynkach, z którymi związany był artysta. Rok 2015 został przez radnych Zakopane- go ogłoszony Rokiem Witkiewiczów. Z tej okazji miasto przygotowało szereg imprez – konferencji, wystaw, które odbędą się w ramach obchodów.
styczeń-marzec 2015 LiryDram 31