Page 14 - 04_LiryDram

I już już po wszystkim...
Po słońcu, po lecie...
W ogródku kolejowym, gdzie kwiaty też gasną,
niski cień pachnie ziemią i późną lewkonią
(...)
Milczmy lepiej. Mam serce ściśnięte tak ciasno
(...)
Beata Obertyńska, Odjazd
Co zrobić, żeby przedłużyć chwilę szczę- ścia? Jak nie dopuścić do rozpadu? – zasta- nawiają się poetki.
Wznosimy ją
Możemy jeszcze przedłużyć tę chwilę
Zanim
poplączą się języki
ostre i zwarte jak u kota (...)
Katarzyna Boruń, Wieża
Miłość szczęśliwa. Czy to jest normalne, czy to poważne, czy to pożyteczne –
co świat ma z dwojga ludzi,
którzy nie widzą świata?
(...)
Wisława Szymborska, Miłość szczęśliwa
Erotyki (z małymi wyjątkami, jak choćby Aldona Borowicz) pisały wszystkie polskie poetki. A poetek mamy bez liku. I trudno wszystkie cytować. Ale wymienię jesz- cze z nazwiska choćby niektóre, te bar- dziej i mniej znane, jak – między innymi – Felicja Kruszewska, Teresa Truszkowska (świetny wiersz W Weronie, Krystyna Ro- dowska, Krystyna Miłobędzka, Anna Jan- ko, Agnieszka Osiecka, Eda Ostrowska, Iza Skolimowska, Teresa Ferenc, Maria Jen- tys, Agnieszka Syska, Magdalena Węgrzy- nowicz-Plichta, Aleksandra Petrusewicz, Anna Zalewska, Romana Więczaszek, Anna Nogaj, Barbara Białowąs i wiele wiele in- nych.
Stosują różne style ekspresji, różną estety- kę twórczą. Kaari Utrio w książce Córki Ewy pisze:
Współczesna kobieta europejska może cie- szyć się wolnością ciała i myśli, o jakiej jej prababce, czy też siostrze z innych stron świata, nawet się nie śniło.
I tę wolność w wyrażaniu emocji, w po- dejściu do erosa widać w poezji współcze- snych polskich poetek.
Między nami ocean czas przecięty nożem tak dalecy oboje
a zbyteczna pamięć (...)
tak obcy cięte rany długo
czy się goją?
Cz może być miłość szczęśliwa? Jak to się dzieje, że dwoje nieznanych sobie ludzi spotyka się na drodze życia? Czy w tym jest jakaś magia? Dar losu?
12 LiryDram lipiec–wrzesień 2014
Anna Frajlich, ***