Page 206 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 206
138
ลองสังเกตตามความรู้สึกจริง ๆ เขามีรูปร่างหรือแค่มีอาการไหลเข้าไป ? ถามว่า ขณะนั้นมีรูปร่างของ ตัวไหม ? ไม่มี ไม่มีตัวแต่กระเพาะลาไส้ยังมีอยู่นี่...น่าคิดเลยนะ ถ้ามีสีสันด้วยยิ่งไปใหญ่เลย!
ถามว่า เพราะอะไร ? สังเกตดูนะ การที่เราคลาย ละ หรือเพิกบัญญัติไม่ได้ เพราะสัญญาตัวนี้คอย กากับ แทนที่เราจะรู้แค่อาการที่เคลื่อนไปแล้วว่างไป ลองดูสิ ถ้าเรากลืนน้าลายหรือกลืนอะไรลงไปในที่ ว่าง ๆ พอรู้สึกว่ากลืนลงไปในลาคอแล้วลงไปตามตาแหน่งต่าง ๆ ของรูป กับรู้สึกว่ากลืนลงไปในที่ว่าง ๆ ลองดู ให้ความรู้สึกแตกต่างกันอย่างไร ? เบา ๆ อันไหนสบายกว่า ? ตั้งอยู่ในที่ว่าง ๆ เพราะฉะนั้น ถ้ารู้สึก ว่ากลืนลงไปในที่ว่าง ๆ ฆนบัญญัติหายไปปึ๊บ ถามว่า เราจะไปยึดอะไร ? อาการที่เกิดขึ้นเขาเป็นไปตาม ธรรมชาติของรูป เมื่อเราเพิกรูปบัญญัติไปแล้ว ก็รู้แค่อาการที่กลืนไปว่าเป็นอย่างไร เป็นอย่างไร...
เหมอื นทเี่ รากา หนดรสชาตขิ องอาหาร การกา หนดรสชาตขิ องอาหารกเ็ พอื่ ไมใ่ หต้ ดิ ในรสชาติ แตย่ งิ่ กาหนด(บางที)ยิ่งชอบ บางครั้ง อู้หู! อร่อยจังเลย อร่อยจังเลย... กับที่กาหนดรสชาติที่เกิดขึ้นว่าเที่ยงหรือ ไ ม เ่ ท ยี ่ ง ห ว า น แ ล ว้ ด บั ห ว า น แ ล ว้ ด บั เ ป ร ยี ้ ว . . . ด บั ห ว า น . . . ด บั เ ค ม็ . . . ด บั ค ว า ม ช อ บ จ ะ ห า ย ไ ป เ ม อื ่ ไ ป ร อ้ ู า ก า ร เ ก ดิ ด บั ข อ ง ร ส ช า ต นิ นั ้ ค ว า ม ช อ บ / ช งั ไ ม เ่ ก ดิ ข นึ ้ แ ต ร่ น้ ู ะ ว า่ เ ป ร ยี ้ ว ห ว า น ม นั เ ค ม็ เ ผ ด็ . . . ถ า้ ไ ม ร่ เ้ ู ด ยี ๋ ว ป ญั ห า อ นื ่ ก็ตามมาอีก! ปกติลิ้นทาหน้าที่รับรู้รสอยู่แล้ว เขาก็ต้องรู้ เพียงแต่ว่าจะใส่ใจ/ไม่ใส่ใจ หรือนอกจากลิ้นมี ปัญหาสัมผัสรสชาติไม่ได้แค่นั้นเอง เพราะวิญญาณ/จิตเขาก็ต้องทาหน้าที่รู้ของเขา การที่รู้อาการเกิดดับ ของรสชาติเพื่ออะไร ? เพื่อที่จิตจะคลายไม่เข้าไปหลงไปยึดติดในรสชาติอันนั้นอีกนั่นเอง
หรืออีกอย่างหนึ่ง การกาหนดอิริยาบถย่อยเวลาเราเคี้ยวอาหาร เราไปรู้ที่การกระทบแต่ละขณะ แต่ละขณะ กระทบ...ดับ กระทบ...ดับ กระทบ...ดับ รู้อาการเกิดดับของการขยับปาก การที่ฟันกระทบกัน อันนี้สามารถกาหนดได้ กระทบ ๆ ดับ ๆ ๆ แล้วกลืนลงไปในที่ว่าง ๆ กระทบ ๆ แล้วกลืนลงไปในที่ว่าง ๆ ลองดูนะว่าจะสนุกแค่ไหนเวลากลืนลงไปในที่ว่าง ๆ ไม่ลงท้องสักทีหนึ่ง มารู้อีกทีแน่นแล้ว! กระทบ ๆ ดับ กระทบ ๆ ดับ... คือให้สังเกตอาการเกิดดับแบบนี้ ให้กระทบอยู่ในที่ว่าง ๆ ลองดูว่า สติเราจะเป็นยังไง ? ลองสังเกตดู นี่คือการกาหนดอิริยาบถย่อย
แล้วการพิจารณาอาหาร ต้องพิจารณาตั้งแต่ก่อนที่จะตัก ขณะตัก และหลังจากตักด้วย ตักเสร็จ มาดูจาน อุ๊ย! น้อยไป กลัวหิวอีก! ตอนตักไม่ได้พิจารณา เห็นแต่ว่าน่าทาน พอตักเสร็จทานไม่ได้ เพราะ รสจัด พูดถึงตรงนี้... นอกเรื่องนะ พอทาบุญเอาอาหารมาถวายพระ พระไม่ตักก็บอกว่าพระไม่พิจารณา ทั้ง ๆ ที่ท่านพิจารณาแล้วว่าตักไม่ได้ ตักไปมีปัญหาต่อสุขภาพท่านแน่นอน พอท่านไม่ตักก็บอกว่าท่าน ไม่พิจารณา แสดงว่าเราพิจารณาแทนเรียบร้อยแล้ว ท่านต้องตัก ถ้าท่านไม่ตักเราไม่ได้บุญ อันนี้เสร็จเลย นะ! จริง ๆ แล้วท่านรับก็ถือเป็นบุญแล้วแหละ ให้สิทธิ์ท่านได้พิจารณาบ้าง ท่านก็จะได้แข็งแรงหน่อย โรค จะได้น้อยหน่อย บางคนรู้สึกว่าพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบร่างกายก็จะดีด้วย ไม่หรอก เหมือนกันนั่นแหละ
ทนี ี้ การกา หนดอริ ยิ าบถยอ่ ยนอี่ ยากใหท้ า เปน็ ปกตใิ นชวี ติ ของเรา สงั เกตไหม ชวี ติ ของเราทา อะไรตอ้ ง มีสติ ชีวิตของเราทาอะไรต้องมีสมาธิ ชีวิตของเราทาอะไรต้องอาศัยปัญญา แต่สมาธิที่เกิดขึ้นโดยที่ไม่มีเรา จิตที่สงบอย่างไม่มีตัวตนสติที่ไม่มีตัวตนจะทาให้ปัญญาเกิดได้งา่ยเวลาอยากรู้อะไรหรือสนใจอะไรก็จะ
