Page 36 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 36
28
ความโล่ง ความโปร่ง ความเบา ก็รู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของเขาไป เพราะ การเปลี่ยนแปลงจึงทาให้เกิดการพัฒนา! เพราะเห็นการเปลี่ยนแปลงของ สภาพจิต เปลี่ยนเป็นสงบขึ้น ใสขึ้น เราจึงพัฒนาขึ้น, เห็นความทุกข์ทาง จิตดับไป ทาให้จิตสงบขึ้น โล่งขึ้น เบาขึ้น สะอาดขึ้น, มีอกุศลขึ้นมา มี สติเข้าไปกาหนดรู้ เห็นเขาดับไป ทาให้จิตสงบขึ้น เบาขึ้น ตรงที่เบาขึ้น สงบขึ้น ก็คือ “การเปลี่ยนแปลงของจิต”
เพราะฉะนั้น ยิ่งเห็นความเป็นอนิจจัง ความเปลี่ยนแปลงของจิต เห็นถึงจิตที่สงบขึ้น ใสขึ้น สะอาดขึ้น จิตกลับรู้สึกอิสระขึ้น สบายขึ้นเรื่อย ๆ นั่นแหละคือการพิจารณาอาการพระไตรลักษณ์ เพราะพระไตรลักษณ์ จึงทาให้จิตผ่อนคลาย จิตจึงไม่เข้าไปยึด ไม่มีอุปาทาน เพราะฉะนั้น ขอ ให้เรามีเจตนาใส่ใจพิจารณาสภาวธรรมที่กาลังปรากฏอยู่เฉพาะหน้าให้ ชัดเจนว่าขณะนี้อาการอะไรปรากฏเกิดขึ้น ถ้ามีเวทนาปรากฏขึ้นมา ก็ กาหนดอย่างที่เราเคยกาหนดนั่นแหละ...
กาหนดอย่างไร ? เมื่อมีเวทนาเกิดขึ้น ขอให้กาหนดรู้ถึงความเป็น คนละส่วน จิตที่ทาหน้าที่รู้กับเวทนาแยกส่วนกัน จากนั้นก็ไปกาหนดรู้ว่า เวทนามีการเปลี่ยนแปลงเกิดดับอย่างไร เขาเรียก “เวทนานุปัสสนา” ตาม รอู้าการของเวทนาเวทนาอนจิจา–เวทนาไมเ่ที่ยงนนั้เปน็อยา่งไร?ความ ไม่เที่ยง ความเปลี่ยนแปลงของเวทนา เกิดจุดนี้ไปดับจุดนั้น วิ่งไปตรงนี้ ไปหายตรงนั้น ผุดตรงนั้นมาดับตรงนี้ นั่นก็คือความไม่เที่ยงของเวทนา
เพราะฉะนั้น การที่เรากาหนดรู้ในลักษณะอย่างนี้ เวทนากับจิต เป็นคนละส่วนกัน เวทนาจะไม่เป็นเหตุให้กิเลสเกิด แต่เวทนาจะเปลี่ยน เป็นปัจจัยให้สติมีกาลังมากขึ้น ทาให้จิตมีความผ่องใสขึ้น เพราะจิตมี
