Page 37 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 37
ความตื่นตัว สติมีกาลังมากขึ้น ถ้าเข้าไปกาหนดรู้อาการเกิดดับของ เวทนา เข้าไปกาหนดรู้อาการเปลี่ยนแปลงของเวทนา แทนที่เวทนาจะ เป็นปัจจัยให้กิเลสเกิด ก็จะเป็นปัจจัยให้กุศลเกิด คือสติ สมาธิ ปัญญา แก่กล้าขึ้น ทาให้เรามีขันติมากขึ้น
เราสู้กับเวทนา “สู้” พิจารณา “สู้” กาหนดรู้การเกิดขึ้น-ตั้งอยู่- ดบั ไปของเวทนา ไมใ่ ชส่ เู้ พอื่ ทจี่ ะชนะเวทนาอยา่ งเดยี ว “ส”ู้ เพอื่ ทจี่ ะกา หนด รู้ถึงการเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไปของเวทนา นี่คือการสู้ด้วยปัญญา ไม่ใช่สู้ ด้วยกาลังอย่างเดียว บังคับให้หาย ให้หาย... อันนั้นเราก็จะมีความทุกข์ เกิดขึ้นมาอีก! เพราะฉะนั้น เวทนาจึงไม่เป็นปัจจัยให้กิเลสเกิด แม้แต่ เวทนาทางใจ ก็สามารถกาหนดรู้ถึงการเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไปได้เช่นกัน นี่คือหลักของการเจริญวิปัสสนา
เพราะฉะนั้น ทุกครั้งที่เรานั่งวิปัสสนา หลับตาลง สภาวะอะไรเกิด ขึ้นมา ก็ให้มีสติเข้าไปกาหนดรู้อย่างชัดเจน รับรู้อย่างมีสติสัมปชัญญะ มีความตื่นตัว ทุก ๆ อารมณ์ให้เอามาเป็นอารมณ์กรรมฐาน แล้วเราจะ รู้สึกว่าสติเราคลุกคลีอยู่กับสภาวธรรมตลอด ไม่จะเป็นความคิด ไม่ว่า จะเป็นเสียง ไม่ว่าจะเป็นความเย็น ความร้อนที่เกิดจากอาการของธาตุ ภายในร่างกายของเราก็เป็นสภาวธรรม พิจารณาด้วยความรู้สึกที่ “ไม่มี ตัวตน” เราจะเห็นถึงสัจธรรมจริง ๆ
แล้วลองดูว่า เมื่อกาหนดรู้ในลักษณะอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ยิ่งเห็น ชัดมากขึ้นเท่าไหร่ ดูว่า สภาพจิตใจเป็นอย่างไร ? ผลที่เกิดขึ้นทาให้ จติ ใจเราเปน็ อยา่ งไร ? นคี่ อื วธิ กี ารพจิ ารณาสภาวธรรมในขณะทเี่ ราปฏบิ ตั ิ ธรรม อันนี้พูดถึงการพิจารณาเฉพาะสภาวธรรมที่เป็นไปเท่านั้นเอง
29
