Page 34 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 34
26
จึงบอกว่าในการเจริญวิปัสสนากรรมฐานของเรา สนใจอาการ ของรูปนามของกายของจิตเราอยู่เนือง ๆ ธาตุภายนอกที่เข้ามากระทบ ทางกาย ไม่ว่าจะเป็นความเย็น ร้อน อ่อน แข็ง เคร่งตึง หนัก เบา ก็เป็น อารมณ์ที่เข้ามากระทบตามธรรมชาติ เราสามารถเอามาเป็นอารมณ์ กรรมฐานได้ทั้งหมด คือมีเจตนาเข้าไปกาหนดรู้ถึงการเกิดขึ้น-ตั้งอยู่- ดับไปเมื่อมคีวามร้อนเกิดขึ้นมาพจิารณาถงึความเป็นคนละสว่นระหว่าง จิตกับความร้อน แล้วเข้าไปกาหนดรู้ว่าความร้อนเขาเปลี่ยนอย่างไร เกิดแล้วเปลี่ยนอย่างไร หายไปอย่างไร จางอย่างไร หรือร้อนมากขึ้น แค่ไหน
อย่างที่เคยบอกแล้วว่า ถ้าเรากาหนดจิตให้ว่าง ว่างจากตัวตน รูป ก็ว่าง ข้างในตัวก็รู้สึกว่าง ๆ ถ้าเป็นความร้อนจากแสงแดดหรือร้อนจาก ข้างนอก เราจะรู้เลยว่าความร้อนเข้าไม่ถึงใจ จะรู้สึกแต่เพียงความร้อน อยู่รอบ ๆ ตัวเท่านั้นเอง ทาไมความร้อนเข้าไม่ถึงใจ ? เพราะจิตว่าง ว่าง จากตัวตน แล้วความร้อนที่อยู่รอบ ๆ ตัวเอามาเป็นอารมณ์กรรมฐานได้ ไหม ? ความรอ้ น - ไมว่ า่ จะเปน็ จากขา้ งนอกหรอื ขา้ งใน - กเ็ ปน็ อาการของ ธาตุอย่างหนึ่ง ไม่มีอะไรเลยที่อยู่นอกเหนือกฎเกณฑ์ของความเป็น ไตรลกั ษณ์ ไมว่ า่ จะอยทู่ นี่ หี่ รอื อยทู่ มี่ มุ ไหนของโลกกต็ าม กย็ งั แสดงอาการ พระไตรลักษณ์อยู่เสมอ
เพราะฉะนั้น มีสติเข้าไปกาหนดรู้ถึงการเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไปของ อารมณ์นั้น ๆ ของอาการของธาตุนั้น ๆ จะได้เห็นความจริง ถามว่า ทาไม เราต้องกาหนดรู้ละเอียดขนาดนี้ เพื่ออะไร ? ก็เพื่อในสิ่งที่เราปรารถนา นั่นแหละ! “เพื่อการละ เพื่อการคลาย เพื่อการเห็นสัจธรรมความจริง” เมื่อเราละด้วยการเห็นความจริงจะไม่กลับเข้าไปยึดอีก แต่ถ้าละแบบไม่
