Page 59 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 59
อันนี้ที่จริงนี่ ถ้าเรามี “เจตนาที่จะรู้ชัด” เราจะจา! ที่จาไม่ได้ เราจะ บอกไดว้ า่ รสู้ กึ อาการมนั ชดั เจน แตม่ นั จบเรว็ มากเลยจนจา ไมไ่ ด้ อนั นคี้ อื จาได้เรียบร้อยแล้ว จาได้ว่าเพราะมันดับเร็ว อายุมันสั้น รู้ขึ้นมาแล้วดับ รู้ ขึ้นมาแล้วดับ รู้ขึ้นมาแล้วดับ... ถ้าเล่าแบบนี้แสดงว่าจาได้เรียบร้อย เล่า เรียบร้อยแล้วไง สิ่งที่เล่าคือสิ่งที่ต้องจา ไอ้เรื่องราวที่มันดับไปไม่ต้องจา หรอก สภาวะคือตัวลักษณะอาการเกิดดับเอง เห็นไหม ง่ายขึ้นแล้วนะ ต อ่ ไ ป จ ะ ไ ม ม่ ปี ญั ห า อ า จ า ร ย จ์ ะ ไ ม น่ งั ่ น า น โ ย ค เี ล า่ ส ภ า ว ะ เ ก ง่ ข นึ ้ แ ป บ๊ เ ด ยี ว แป๊บเดียว...
ไปนั่งห้าหกคน คนนั่งท้าย ๆ ก็ ทาไมเล่าช้าจัง!? เริ่มคิดในใจนิด หนึ่ง ๆ แอบมองเข้าไปในห้องสอบอารมณ์ เหลืออีกกี่คน... สี่คน สักพัก คงเข้าได้แล้ว ไม่เป็นไรให้คนส่งอารมณ์เกือบหมดก่อน เรานั่งอยู่ที่กุฏิอยู่ ก่อน พอไปถึง อ้าว! หมดเวลา แล้วก็ไม่ได้ส่งนะ... บางทีก็คิดว่าเดี๋ยว ผู้ประสานไปตามเองแหละ แหม! โยนภาระนะนั่นน่ะ เราก็ต้องมารอมั่ง คิดถึงผู้ประสานบ้างแล้วนะ แต่ก็ถือว่าได้ออกกาลังกายนะ-ปั่นจักรยาน ถือว่าได้บุญ-เขาก็จะได้บุญที่ส่งข่าว
บางทีเขาเห็นนั่งเงียบ ๆ เกรงใจว่าโยคีกาลังเจาะสภาวะ จะสะกิด จะเรยี กกไ็ มไ่ ด้ เดยี๋ วเขากา ลงั จะไปนพิ พาน พอสะกดิ ปบ๊ึ หลดุ ออกมานี่ โอ้ โห! เสร็จเลยนะ ไปตัดมรรคผลนิพพานของเขานี่ ต้องดูดี ๆ นะ ต้องส่ง สัญญาณแบบไม่ให้เขาตกใจ จริง ๆ นะ เขากาลังมุ่ง ๆ ๆ สภาวะดีเลย สะดุดกึก! เสียดายมากเลย หันมามองค้อนนิดหนึ่ง... กลายเป็นว่า โอ้โห! เราทาบาปไปเสียนี่ เพราะฉะนั้น วิธีก็คือ ก่อนที่จะไปถึง ทาเสียงดัง ๆ กระไอกระแอมก็ได้ คือทาอยู่นอก ๆ
51
