Page 45 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 45

จากอะไร ? ว่างจากความรู้สึกว่าเป็นเราเป็นตัวตน จะตอบได้ง่าย ว่างแล้ว เป็นอย่างไร ? ว่างแล้วเบา ว่างแล้วโล่ง ว่างแล้วสงบ ว่างแล้วสบาย ว่าง แบบไหน ? วา่ งแบบใส โลง่ โปรง่ เบา ตวั กเ็ บาไปหมด เรากส็ ามารถอธบิ าย ได้ ถ้า “หมายความว่าอย่างไร” “แปลว่าอย่างไร” อันนั้นอธิบายยากที่สุด
เพราะฉะนั้น เวลาปฏิบัติธรรม บอกให้ไล่สภาวะ ให้มุ่งเข้าไป มุ่ง เข้าไป เข้าไปรู้จิตที่ว่างของตัวเอง... โอ๊ะ! เข้าไปยังไง!? การที่เราไม่รู้ว่า เข้าไปอย่างไร นั่นหมายถึงว่าเทคนิควิธีการ นี่ใช้ศัพท์ภาษาเรา เมื่อก่อน เขาใช้คาว่าแนวทาง วิธีการ หมายถึง มรรค ทางเดิน จะทาอย่างไรถึง จะเข้าไปถึงตรงนั้นได้ เหมือนเดินไปทางไหนถึงจะไปถึงหมู่บ้านนั้นได้ กลายเป็นว่าวิธีการ ยกเท้าไป เดินไป หรือทางที่จะไป สังเกตดู เวลาโยคี เล่าสภาวะ เวลาใช้ภาษาไม่ตรงกับสภาวะ เขาเรียกไม่มีองค์ธรรมรองรับ ไมม่ สี ภาวะรองรบั นจี่ ะชดั เลย บางคนนสี่ ภาวะดมี าก ๆ แตใ่ ชค้ า พดู ไมต่ รง กับสภาวะก็มี อันนี้ดูออกนะ ให้พยายามใช้ให้ตรง
แล้วก็จะรู้เลยว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เราเล่าสภาวะไม่ตรงกับอาการนี่ จะรู้สึกมันจะติด ๆ อยู่ในใจเรา เล่าแล้วไม่ค่อยโล่ง เล่าแล้วไม่รู้สึกสว่าง ขึ้นมา พูดแล้วนี่มันเหมือนจะใช่นะ แต่มันนิดหนึ่ง นิดหนึ่ง... มันค้างอยู่ ในใจของเรา แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เราเล่าถูกว่าสภาวะเป็นแบบนี้ อาการดับ เป็นอย่างนี้ สภาพจิตเป็นอย่างนี้ พอเล่าเสร็จ ใจมันสว่าง มันโล่งไป มัน รสู้ กึ เบาขนึ้ เยอะเลย เขาเรยี กวา่ พดู ไดถ้ กู แลว้ รสู้ กึ มนั โลง่ มนั โปรง่ ไปหมด ไมม่ อี ะไรตกคา้ งในใจของเรา จะมสี ภาวธรรมรองรบั อนั นลี้ องสงั เกตดนู ะ การสื่อสารของเรา เราพูดตามสภาวะหรือปัญญาของเรา เพิ่มปัญญาตรง นี้เข้ามาจะช่วยได้เยอะ
41


































































































   43   44   45   46   47