Page 30 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 30
12
อาจารย์จะถามทันที ตอบทันที! ไม่ต้องนั่งคิด ถ้านั่งคิดแล้วจะฟุ้งซ่าน จะ คิดไปเรื่อย...
คาว่า “ตามความรู้สึก” นี่ เป็นธรรมชาติอยู่เองว่า เวลาเราไม่สบายใจ จิตใจรู้สึกเป็นยังไง ? หนักหรือเบา ? หนัก ใช่ไหม ? เวลาสบายใจ ? (โยคี กราบเรียนว่า เบา) รู้สึกทันที! ต้องคิดไหมว่ามันหนัก ? ไม่ต้อง นี่คือลักษณะ ของจิตเรา ที่ปรากฏกับเราจริง ๆ ไม่ใช่คิดว่า อันนี้เรียกว่าหนัก เรียกว่าทุกข์ ความหนักก็คือความทุกข์ ใช่ไหม ? เวลาเราไม่สบายใจ รู้สึกหนัก รู้สึกอึดอัด ขึ้นมา นั่นคือลักษณะของจิตเรา เพราะฉะนั้น วิธีทาใจให้ว่าง เราก็มาดูที่ใจ ของเรา โดยธรรมชาติของใจหรือจิตของเรานั้น เขาอยู่ในตัวตลอดเวลา ไหม ? ไม่
ทีนี้ลองดูว่า ถ้าเรากาหนดตาแหน่งของจิตเรา วางตาแหน่งของจิตเรา ลองดวู า่ สามารถวางตาแหนง่ ของจติ ตวั เองไดไ้ หม ? ลองนอ้ มใจมาขา้ งหนา้ ตวั เองในทวี่ า่ ง ๆ แลว้ สงั เกตดวู า่ ใจทอี่ ยใู่ นทวี่ า่ ง ๆ รสู้ กึ เปน็ ยงั ไง ? รสู้ กึ อยา่ งไร ? รู้สึกหนัก รู้สึกเบา รู้สึกโล่ง รู้สึกโปร่ง รู้สึกอึดอัด รู้สึกแบบไหน ? เบานะ ลองสังเกตต่อ ความรู้สึกที่เบากับตัวที่นั่งอยู่ เป็นส่วนเดียวกันหรือเป็นคนละ ส่วน ? (โยคีกราบเรียนว่า เป็นคนละส่วน) เก่งนะ ต่อนะ ความรู้สึกที่เบา กับตัวที่นั่งอยู่ อันไหนกว้างกว่ากัน ? (โยคีกราบเรียนว่า ความรู้สึก) ต่อนะ ความรู้สึกที่เบา สามารถเคลื่อนย้ายที่ได้ไหม ? (โยคีกราบเรียนว่า ได้) เก่ง นะ ถูกแล้วนะ ทาต่อนะ...
ทีนี้ลองดู ให้ความรู้สึกที่เบาหรือจิตที่เบาของเรา ให้กว้างเท่าห้องนี้ เลย ลองดูรู้สึกเป็นไง ? วิธีให้กว้างเท่าห้อง เราไม่ต้องบังคับ แค่ปล่อยจิตเรา ไป ห่างตัวออกไป ไกล ๆ ออกไป แล้วสังเกตดูว่า รู้สึกยังไง ? รู้สึกเบา ได้ ไหม หรือไม่แน่ใจ ? ไม่แน่ใจบอกได้นะ รู้สึกหนักหรือเบา ? ความเบานี่มาก ขึ้นหรือเท่าเดิม ? มากขึ้นนะ ลองสังเกตต่ออีกนิดหนึ่ง ความรู้สึกที่เบา เป็นจิตของเราใช่หรือเปล่า ? ความรู้สึกที่เบานี่สามารถทาหน้าที่รับรู้อารมณ์
