Page 341 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 341
323
ต่อเนื่อง บอกตัวเองได้เราจะมั่นใจในสิ่งที่เราทาอยู่ เพราะเราทาแล้วเห็น ประโยชน์ เห็นผล มีประโยชน์ ผลเกิดขึ้นกับเราจริง ๆ
บางคนสงสัยว่าที่เราปฏิบัติเนี่ยคิดเอาเองหรือเปล่า ทาใจให้ว่างเนี่ย เป็นความคิดเอาหรือเปล่า ก็เลยให้พิสูจน์ดู หรือนั่งคิดเฉย ๆ กับการแยกจิต ออกจากกายต่างกันยังไง ถ้าสงสัยไม่อยากให้คลุมเครือนะ ให้พิสูจน์ให้ เห็นชัด ๆ อย่าบอกไม่แน่ใจ ไม่แน่ใจ อันนั้นไม่ดี ต้องแน่ใจว่าไม่ใช่แค่คิด แน่ใจว่าเขาเกิดขึ้นจริง ๆ ถ้าไม่แน่ใจอย่าทา ต้องพิสูจน์ ธรรมะต้องพิสูจน์ ตรงนั้น วันนี้พูดมาไม่มีคั่นเลย เยอะแล้ว หมดแล้ว พูดหมดอีกแล้ว พูดจน ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว วันนี้ก็เท่านี้ก่อนนะ
ก่อนที่จะเลิกกัน ขอให้เราสร้างบุญกันอีกนิดหนึ่งด้วยการแผ่เมตตา ยกจิตขึ้นสู่ความว่าง เติมความสุขเข้าไปนะ ยกจิตขึ้นสู่ความว่าง เติมความ สุขเข้าไปในจิตที่ว่าง ๆ นึกถึงความสุขไม่ออก ก็นึกถึงบุญที่เคยทา ใครนึกถึง บุญไม่ได้ ถนัดที่จะใช้ความอ่อนโยน ก็ใช้ความอ่อนโยนนั่นแหละเติม เข้าไปในใจที่ว่าง ๆ ให้เต็ม ให้เต็มที่ตัวก่อน เติมความสุขให้เต็มที่ตัวเรา จนล้น จนกว้างออกไป กว้างจนเต็มห้องนี้ เต็มศาลาหลังนี้ แล้วกว้างออกไป ไม่มีขอบเขต ไม่มีประมาณ แผ่ความสุขที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม ที่เกิดจาก จิตที่บริสุทธิ์ ความสุขที่เกิดจากจิตที่มีเมตตานี้ จงแผ่ไปไม่มีขอบเขต ไม่มี ประมาณ ให้กว้างไกลไปทั่วจักรวาล แล้วตั้งจิตอธิษฐานขอให้เทวดา อินทร์ พรหม ยม ยักษ์ หรือญาติพี่น้อง เพื่อนมนุษย์ สัตว์ร่วมโลกทั้งหลาย ให้ได้ อนุโมทนาในผลบุญที่เราทา ที่มีทุกข์ก็ให้พ้นจากทุกข์ ที่มีสุขก็ขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ไม่ว่าบุคคลนั้นจะเป็นใครก็ตามเป็นญาติ เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นพ่อ เป็นแม่ ไม่ว่าจะเป็นบุคคลที่ยังมีชีวิตอยู่ หรือล่วงลับไปแล้วก็ตาม ขอให้เรา แผ่ไปไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีประมาณทั้งเทวดาที่อยู่ในสถานที่แห่งนี้ แล้วก็อยู่ ที่อื่น ที่ไหนก็ตาม ก็ขอให้อนุโมทนาในกุศลผลบุญที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม ของเรา ใช้เวลาสัก ๕ นาที...