Page 43 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 43
25
อย่างไม่มีตัวตน และถ้าใครทาได้ จะเห็นอะไรที่พิสดาร ที่แปลกออกไป จาก ที่เดินอยู่บนพื้น อันนี้ก็จะเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น อาจารย์ไม่บอกนะ เดี๋ยวเราไป หาอีก เดี๋ยวเราก็อยากจะให้มันเป็นอย่างที่อาจารย์บอก... จะยกตัวอย่างนิด หน่อย เดิน ๆ แล้วตัวหายไป เท้าหายไป หรือเดินแล้วรู้สึกว่าไม่ได้เหยียบ บนพื้น แต่ก็ต้องรู้ว่าเหยียบที่ไหน อันนี้ต้องสังเกตนะ
วิธีสังเกต ลองดูนิดหนึ่ง อาจารย์สอนเพิ่มเรื่อย ๆ แล้วนะ ทีละนิด ทีละนิด เพิ่มนิดหนึ่ง นิดหนึ่ง... ต่ออีกนิดหนึ่ง ยกจิตขึ้นสู่ความว่าง ทาใจ ให้ว่าง เห็นไหม พออาจารย์บอกทาใจให้ว่าง เราก็เริ่มขยับตัวทันทีเลย ให้ ทาใจให้ว่าง แล้วทาตัวให้นิ่งก่อน ถูกแล้วนะ... วิธีทาใจให้ว่าง ให้ไปดูที่จิต เลย ลองดูนะ ขณะนี้สภาพจิตเรารู้สึกเป็นไง ? ใจเราหนักหรือเบา ? เบานะ เห็นไหม รู้สึกทันทีเลย สังเกตที่จิตเรา รู้สึกเป็นไง ? หนัก เบา โล่ง โปร่ง ? เบา
สังเกตต่อนะ จิตที่เบา ให้กว้างกว่าตัวได้ไหม ? จิตที่เบา ให้กว้าง กว่าตัว กว้างเท่าห้องนี้เลย ลองดูรู้สึกเป็นไง ? โล่งนะ ต่อไปให้เอาจิตที่ เบา ๆ โล่ง ๆ นี่ มารองรับจุดกระทบที่เรานั่ง ลองสังเกตดูว่า นั่งอยู่ที่ไหน และรู้สึกอย่างไร ? ให้เวลาหนึ่งนาที... เก่งนะ มีคนกระซิบบอกอาจารย์แล้ว... ได้แล้ว รู้สึกเป็นไง ? รู้สึกเบานะ ? รู้สึกไหมว่านั่งอยู่ที่ไหน ? บอกไหมว่าเรา นั่งอยู่บนพื้น ? ไม่บอก แล้วรู้สึกนั่งอยู่ที่ไหน ? ต้องบอกตัวเองได้สิ เฉลย “นั่งอยู่ในบนอากาศ”
สังเกตต่อนะ อย่าเพิ่งคิด ลองสังเกตต่อ... ขณะที่รู้สึกเบา ๆ ตัวเบา ไหม ? ตัวเบา ใช่ไหม ? รู้สึกตัวเราติดพื้นไหม ? ไม่ติด รู้สึกนั่งอยู่ลอย ๆ เบา ๆ นั่งอยู่บนความเบา นั่งอยู่ในที่ว่าง ๆ นั่งอยู่บนความโล่ง หรือนั่งอยู่ บนพื้น ? นั่งอยู่บนความโล่ง รู้สึกเป็นยังไง ? ดีไหม ? ดี นี่แหละเขาบอก ว่า ที่นั่งอันเป็นทิพย์ เพราะฉะนั้น เวลาเรานั่งกรรมฐานทุกครั้ง แทนที่เราจะ นั่งอยู่บนพื้น ลองใช้วิธีนี้ดู รู้สึกไหมมันจะลอยขึ้นข้างบน ? ตัวจะเบา
