Page 469 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 469
451
กับญาติสนิทมิตรสหาย เพื่อนร่วมโลกเกิดแก่เจ็บตาย ก็ให้ได้อนุโมทนา ในบุญกุศลที่เราได้ทาในครั้งนี้ และเทวดาทั้งหลาย ขอให้ได้โมทนาในบุญ กุศลที่เราได้ทา เมื่ออนุโมทนาแล้ว ถ้ามีทุกข์ก็ให้พ้นจากทุกข์ ถ้ามีสุขก็ให้ สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป
สุดท้ายนี้ ขออานิสงส์ผลบุญต่าง ๆ ที่เราได้ทามา ไม่ว่าจะเป็นการ ให้ทาน การรักษาศีล การเจริญภาวนา ก็ขอให้อานิสงส์ส่วนนั้น จงมาเป็น ตบะ เป็นพลว เป็นปัจจัย ให้เราทั้งหลาย จงประสบแต่ความสุขความเจริญ ปรารถนาสิ่งใด ก็ขอให้สาเร็จสมความปรารถนาทุก ๆ ประการทุกคนเทอญ
วันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๖
คา วา่ “ทา ใจใหพ้ รอ้ ม” พรอ้ มทจี่ ะรบั รอู้ ารมณท์ ปี่ รากฏอยู่ “เฉพาะหนา้ เรา” ที่เป็น “อารมณ์ปัจจุบัน” พร้อมที่จะรับรู้ “ทุก ๆ อารมณ์” ที่ปรากฏขึ้น มาให้ใจเรารับรู้ ก่อนอื่นเลย ถึงแม้ว่าเราจะพร้อมที่จะรับรู้ทุก ๆ อารมณ์ที่ เกิดขึ้นให้รับรู้ สิ่งหนึ่งที่เราต้องสังเกตก็คือว่า “อารมณ์หลัก” ของเราขณะนี้ คืออะไร ? อารมณ์ที่ปรากฏชัดที่สุดในขณะนี้ คืออาการของอะไร ? อาการ ของรูป เป็นอาการของลมหายใจ หรือเป็นอาการของพองยุบ อันนี้เขาเรียก “มีอารมณ์หลัก”
ถงึ แมว้ า่ อารมณห์ ลกั เราจะใชเ้ วลาสกั นาทสี องนาที แลว้ หายไปเปลยี่ น ไปก็ตาม หรือเมื่อเราหลับตาลงแล้วมีอาการปรากฏข้างหน้า มีความสว่างเกิด ขึ้น มีความสลัวเกิดขึ้น มีอาการมืด ๆ ข้างหน้า เราก็สังเกตตรงนั้นแหละ เมื่อ เรานิ่งในความสว่าง หรือความว่าง ความมืด แล้วแต่ เมื่อเรานิ่งแล้วมีอาการ อะไรปรากฏขึ้นมา ? ถ้ามีจุดเล็ก ๆ มีอาการกระพริบ มีอาการไหวเกิดขึ้น ก็ให้ตามรู้อาการนั้นไป ถึงแม้ว่าอาการของลมหายใจหรือพองยุบไม่ชัด แต่มี อาการกระพริบ มีแสง มีจุด หรือมีอาการไหวเกิดขึ้น ก็ให้เอาความรู้สึกเข้า ตามรู้อาการนั้น
