Page 512 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 512
494
เหมือนเดิมแล้ว มีอาการแปลบหาย แปลบหาย เราก็ตามอาการไป รู้อย่างไร ก็อย่างนั้น! ไม่ใช่ว่า เมื่อก่อนเวลามีเวทนาแก่กล้า พอเรานิ่ง ดึงพลังจาก เวทนา เวทนาก็วูบหายไป รู้สึกดีจังเลย! แต่ตอนนี้เวทนากล้ามาก ทาไม่ได้ เหมือนเดิมแล้ว แย่แล้ว! ไม่ใช่นะ ให้รู้ว่าเวทนาเป็นแบบนี้ เราจะดึง พลังจากเวทนาไม่ได้แล้ว แต่เขาเกิดดับแบบนี้ รู้อาการเกิดดับของเขาไป ไม่ผิด!
เพียงแต่อย่างหนึ่งที่เห็นเวลาเราเล่าสภาวะก็คือ อารมณ์หลัก ๆ หายไป ที่บอกว่ากาหนดอะไรไม่ได้เลย มีแต่ความคิดทั้งนั้นเลย แต่ไม่ยอม ดูความคิดเกิดดับยังไง! เพราะเราคิดว่าความคิดไม่ใช่สภาวะ ไม่ใช่อารมณ์ กรรมฐาน ถ้าไม่เห็นอาการเกิดดับ มีแต่ความคิด ก็เลยรู้สึกว่ากาหนดอะไร ไม่ได้ อย่างที่บอกแล้ว ๑. ลมหายใจ ๒. เวทนา ๓. ความคิด ๔. ต้นจิต ๕. อิริยาบถย่อย ๖. สภาพจิต อันนี้ที่เราต้องรู้เมื่อมันเกิดขึ้นมา และให้รู้ว่า ตอนนี้เราดูอะไร
ดูสภาพจิต สภาพจิตเป็นอย่างไร ? ตอนนี้ต้นจิตเป็นอย่างไรบ้าง ? กาหนดไม่ได้เลย แล้วได้กาหนดไหม ? ไม่ค่อยได้ดูเลย อ๋อ! ไม่ค่อยได้ดู ก็ เลยไม่ได้อะไร จริง ๆ แล้วก็คือ ต้องสังเกตไปเรื่อย วันนี้รู้สึกว่าต้นจิต ดีมาก กาหนดได้ดีมาก ๆ กาหนดต้นจิตได้เกือบทั้งวันเลย ก็จะได้รู้ว่าดีขึ้น กาหนดต้นจิตได้เกือบทั้งวัน แล้วจิตใจรู้สึกเป็นยังไง ? ไม่รู้อีก! อันนี้มันแย้ง กันในตัวเอง เห็นจริงไม่จริง รู้จริงไม่จริง จะได้รู้ เพราะเป็นของคู่กัน
ถ้ากาหนดต้นจิตได้มาก ๆ ก็ต้องรู้ว่าสภาพจิตเราเป็นยังไง เดี๋ยวต้อง ไปหาเองนะ เฉลยไปหลายรอบแล้วแหละ ต้องไปหาเองว่าถ้าเห็นต้นจิต มาก ๆ แล้วเป็นยังไง ไปหาคาตอบ โอ! เห็นแล้ว เห็นที่อาจารย์บอกแล้ว... เห็นเป็นอย่างไรเหรอ ? เป็นแบบนี้ แบบนี้ จะได้ทาต่อ เข้าใจขึ้นนะ ? เจอ กันพรุ่งนี้เวลาเล่าสภาวะ อาจารย์จะได้นั่งฟังแบบสบาย ๆ จะได้ไม่ต้องลุ้น เยอะ บางทีนั่งฟัง เมื่อไรเขาจะเล่าถึงอาการเกิดดับสักทีหนึ่ง!
