Page 53 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 53
35
อาการพองยุบหมดไป ตรงนี้เขาเรียกว่า “เจาะสภาวะ” ตามรู้ให้ตลอดต่อ เนื่องไปเรื่อย ๆ
ถ้ากาหนดลมหายใจ ก็เช่นเดียวกัน ลมหายใจเข้าออก เรามุ่งเข้าไป มุ่งเข้าไป มุ่งเข้าไป... สังเกตการเกิดดับการเปลี่ยนแปลงของเขา ตรงนี้เรียก ว่า “เจาะสภาวะ” ไม่ใช่เอาสว่านไปไชนะ เอาความรู้สึก “มุ่ง” ไปที่อาการ เกิดดับ บางคนพอบอกว่าให้เจาะสภาวะ ก็จะรู้สึกว่าต้องทาจิตตัวเองให้ แหลม ๆ เล็ก ๆ แล้วหมุน หมุน หมุน หมุน... ไปที่อาการนั้น สมมติว่า ให้เจาะสภาวะพอมีเวทนาเกิดขึ้น เขาก็ทาจิตของเขาให้เล็กลงเหมือนสว่าน แล้วก็หมุน หมุน... แทงเจาะเข้าไปในเวทนา ที่จริงก็คือ มีเจตนาที่จะเข้า ไปรู้ “เพิ่มตัวมุ่ง” นิดหนึ่ง เข้าไปรู้แล้วเขาดับยังไง ?
วิธีการเพิ่มตัวมุ่ง ตัวมุ่งจะเกิดขึ้นได้ ก็เพราะเรา “นิ่ง” พร้อมกับ “กาหนดเป้าหมาย” จิตเราก็จะไปตรงนั้นทันที สังเกตไหม พอเรานิ่ง พอ เราสนใจตรงนั้น จิตเราก็จะมุ่งไปจุดนั้นทันที นี่คือ “การมุ่ง” เพราะฉะนั้น บางครั้งเรากาหนดอาการเกิดดับของรูปนาม ของพองยุบ หรืออาการเกิดดับ ของสภาวะที่เกิดข้างหน้าเรา ที่รู้สึกว่าเขาเกิดแบบช้า ๆ เบา ๆ ช้า ๆ จะให้ สติเรามีกาลังมากขึ้น ต้องเพิ่มตัวมุ่ง พอนิ่งปุ๊บ จดจ่อ มุ่ง นิ่ง แล้วสนใจ อาการเกิดดับ ให้จิตเราไปที่อาการเกิดดับ แล้วตัวมุ่งก็จะเกิดขึ้น สติก็จะมี กาลังมากขึ้น วิธีเพิ่มตัวมุ่ง นิ่งพร้อมกับกาหนดเป้าหมาย แล้วจิตก็จะมุ่งไป จุดนั้น เข้าใจขึ้นแล้วนะ ? สาธุ สาธุ ดีแล้ว สงสัยแล้วถามได้ ต่อไปใครมี อะไรจะถาม ?
โยคี (๑) : กราบนมัสการเจ้าคะ คือมีโยคีท่านหนึ่ง เขียนคาถาม มาถามท่านพระอาจารย์เจ้าค่ะ ขอความเมตตา ท่านพระอาจารย์ตอบได้ไหม เจ้าคะ ?
พระอาจารย์ : ถ้าเป็นสภาวะ ตอบ ลองดูแล้วกัน
โยคี (๑) : กราบนมัสการท่านพระอาจารย์ โปรดอนุเคราะห์อธิบาย
