Page 73 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 73
55
เออ! เห็นไหม นี่แหละความสุข! ใจที่สุขเราก็สามารถย้ายที่ได้ ทีนี้ลองดูนะ พอนึกถึงลูก ก็จะมีภาพของลูกปรากฏขึ้นมา คิดถึงพ่อถึงแม่ ภาพของพ่อแม่ ก็ปรากฏขึ้นมา เราก็เอาความสุขนี่แหละไปคลุมที่ตัวเขา แล้วลองดูว่า รู้สึก เป็นยังไง ? ใจที่สุขของเราย้ายที่ได้ ใช่ไหม ? เพราะฉะนั้น ลองดู นึกถึง ใครก็ตามที่เป็นที่รักของเรา แล้วเอาความรู้สึกที่สุขไปคลุมที่ตัวเขา ไปให้เขา ลองดู รู้สึกเป็นไง ? ถึงไหม ? ถึง ใช่ไหม ? นั่นแหละวิธีแผ่ความสุข วิธี ส่งความสุข
เพราะฉะนั้น ที่บอกว่า เราต้องมีความสุขก่อน ก่อนที่จะให้ลูกให้ หลาน ให้ใครก็ตาม เราต้องมีก่อนนะ เป็นคาถามที่ดี เพราะฉะนั้น อย่าง น้อย ๆ นี่ ถ้าเราไม่เห็นอาการเกิดดับเลย ถ้าเติมความสุขให้ตัวเองได้นี่ ถือว่า เป็นสิ่งที่ดีมากแล้ว แต่อย่าให้สุขแค่ตรงนี้นะ ออกจากนี้ต้องพาความสุขกลับ ไปด้วย เรามาสร้างความสุข ฉะนั้น เอาความสุขกลับไปด้วย
เมื่อเช้ามีคาถาม ทายังไงนอนไม่ค่อยหลับ ? มาปฏิบัติธรรมเขาสอน ให้ “ตื่น” นี่ถามเรื่องหลับ! จริง ๆ ไม่ผิดหรอก สาหรับผู้อาวุโส ผู้สูงวัย หรือ ผู้มีอายุนิดหนึ่ง บางทีจะนอนยาก ใช่ไหม ? นอนบางครั้งก็นอนไม่ค่อยหลับ ลองดูนะ ลองใช้วิธีนี้ดู ทุกครั้งที่นอน ทาใจให้ว่างแล้วก็คลุมตัว แล้วก็นอน อยู่ในความว่าง หรือนอนอยู่ในความสุข เหมือนเมื่อกี้แหละ เอาความสุขมา หุ้มตัว แล้วก็ทิ้งให้หลับไปในความสุข โดยไม่ต้องไปสนใจลมหายใจ โดยที่ ไม่ต้องไปสนใจความคิด ปล่อย... ให้รับรู้น้อยลง แล้วก็หลับอยู่ในความสุข เหมือนเรานอนอยู่ในฌาน เหมือนนอนอยู่บนสวรรค์ นี่วิธีที่จะหลับ
ถ้าเราไปรู้ทุกอย่าง เช่นอยากหลับ แต่คอยดูนั่นดูนี่ รู้อยู่ตลอดเวลา เรายิ่งรู้มากเท่าไหร่ จิตก็ยิ่งตื่น ก็จะไม่หลับ เพราะฉะนั้น วิธีหลับคือ รู้ให้ น้อยลง น้อยลง... สนใจอะไรต่าง ๆ ให้น้อยลง ดูจิตตัวเองที่เบาที่ว่าง ๆ ให้มากขึ้น แล้วก็รู้น้อยลง น้อยลง... เขาก็หลับเอง แต่บางทีพอเราอายุมาก ขึ้นก็จะนอนน้อยลง แล้วก็มาถามอาจารย์ว่า ทายังไงถึงจะนอนหลับ ? เรา
