Page 74 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 74
56
นอนมาตั้งนานแล้ว! พออายุมากขึ้นก็จะนอนน้อยลง สังเกตสิ คืนหนึ่งนอน ครั้งละไม่กี่ชั่วโมงเอง...
...แต่เมื่อตื่นแล้วนี่ สิ่งที่ทาให้เป็นทุกข์ก็คือ ทาอย่างไรถึงจะหลับ ? แล้วเราก็อยากหลับ พยายามที่จะหลับ ฝืนที่จะหลับ มันไม่หลับ ไม่ทุกข์ เรา ก็อยากจะหลับอยู่นั่นแหละ กลัว! กลัวว่าตื่นเช้ามาจะเพลีย ก็เพลียจริง ๆ เพลียเพราะเครียด เหนื่อยเพราะเครียด เวลาเราเครียดนี่ เหนื่อยมากกว่า ที่เราไม่หลับแล้วก็มีความสงบ เพราะฉะนั้น ถ้าตื่นขึ้นมาดึก ๆ ไม่ต้องไป กังวลหรอก ถือเสียว่า เทวดาปลุกขึ้นมาปฏิบัติ จริง ๆ นะ สถานที่เหล่านี้มี เทวดา ที่บ้านก็มีเทวดา พอตื่นขึ้นมาแล้ว สารวจดูจิตของเราว่าเป็นอย่างไร ? รู้สึกสงบ รู้สึกเบิกบาน รู้สึกง่วง ? ถ้าง่วง นอนต่อ ถ้าไม่ง่วง ปฏิบัติไป
และเวลาเรานอน ถ้าเรากลัวว่าร่างกายเราไม่ได้พัก หรือจะเพลีย ให้ นอนไป แต่อย่ากังวลกับการหลับหรือไม่หลับ ให้กายได้พัก ถ้ากายพัก ถึง ไม่หลับ เขาก็ไม่เพลีย ถ้าจิตเราไม่เครียดหรือไม่ทุกข์ แต่ถ้ากายไม่หลับ แล้วบวกกับความกังวล อยู่ ๆ ก็เผลอหลับไป ตื่นมาก็เพลีย เพราะฉะนั้น วิธีก็คือว่า ไม่ต้องไปกังวล หลับไม่หลับไม่ต้องกังวล แก้ความทุกข์ นอนไป เดี๋ยวเขาก็หลับเอง เพราะฉะนั้น ถามเรื่องการนอนก็บอกวิธีนอน... มีตรง ไหนอีก ? หมดแล้วนะ คาถามวันนี้หมดแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่ต้องถามกันแล้ว พรุ่งนี้ก็ปฏิบัติอย่างเดียว พรุ่งนี้ลองดูว่าคาถามที่ถามไป ได้เอาไปใช้หรือ เปล่า ? สภาวะเกิดขึ้นมาเป็นยังไง ? พรุ่งนี้จะก็จะพูดน้อย ๆ
ในการปฏิบัติธรรม เมื่อเราเข้าใจแล้ว เหลืออย่างเดียวคือ “ทา” การ ปฏิบัติธรรมจะได้ผล เราต้องทา ตั้งใจทา ใส่ใจที่จะทา การปฏิบัติธรรมจะ เห็นผลเวลาเรามาแล้วต้องทาจริง ๆ อย่าทาแบบเล่น ๆ เวลาปฏิบัติธรรม ให้เคารพในธรรม เอาธรรมะเป็นที่ตั้ง แล้วก็มีสติปัญญาพิจารณาสภาวะที่ เกิดขึ้น อย่าคิดว่าเรามาทาเล่น ๆ ถ้าทาเล่น ๆ ผลก็ปรากฏเล่น ๆ เราจะไม่ได้ อะไร ถ้าเราทาจริง ๆ เราก็จะเห็นว่าผลที่เกิดขึ้นกับเราเป็นอย่างไร ธรรมะที่
