Page 25 - ต้นจิตและอริยาบทย่อย
P. 25
ทาให้ธรรมะเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เป็นอกาลิโก เพราะฉะนั้น อย่าคิดว่า อิริยาบถย่อยไม่สาคัญ ต้องปฏิบัติให้เป็นเรื่องปกติ ทั้งอิริยาบถย่อยและ อ ริ ยิ า บ ถ ห ล กั ใ ห เ้ ป น็ เ ร อื ่ ง เ ด ยี ว ก นั เ ห ม อื น ส ต อิ ย ก่ ู บั อ ริ ยิ า บ ถ อ ย ก่ ู บั อ า ร ม ณ ์ ปจั จบุ นั อยเู่ รอื่ ย ๆ อยตู่ ลอดเวลา สงั เกตสภาพจติ อยเู่ รอื่ ย ๆ สงั เกตอาการ เกิดดับเป็นระยะ ถ้าทาได้อย่างนี้ ลองดูว่า สภาพจิตจะเป็นอย่างไร ดอี ยา่ งไร เอามาเลา่ ใหอ้ าจารยฟ์ งั ทอี่ าจารยพ์ ดู ไปนเี่ หมอื นจะดมี าก ละเอยี ด มากเลย บางครงั้ โยคบี อกวา่ ธรรมะทอี่ าจารยพ์ ดู ละเอยี ดมาก... ไมล่ ะเอยี ดหรอก พดู แบบหลวม ๆ แลว้ นะ ไมไ่ ดพ้ ดู ละเอยี ดทงั้ หมด พดู ในสงิ่ ทโี่ ยคสี ามารถ ทาได้ และบางคนก็เคยเห็นเคยทา แต่ต้องทาให้มากขึ้น ทาให้ต่อเนื่อง แค่นั้นเอง อาจารย์พูดในสิ่งที่โยคีสามารถทาได้ ถ้าตั้งใจแล้วทาได้ดีด้วย “ถ้า” ตั้งใจ... คาว่า “ถ้า” เอาออก ตัวเดียวเอาออกไปเถอะ ง่ายกว่าเยอะ! เพราะฉะนั้น ให้ตั้งใจ สภาวะเขาจะปรากฏขึ้นเองตามกาลังของสติ-สมาธิ ของเรา
การที่เราใส่ใจ ตั้งใจที่จะกาหนดรู้ คือความเพียร มีเจตนาที่จะ เจริญความเพียรให้ต่อเนื่องในทุก ๆ อิริยาบถ มีเจตนาที่จะพิจารณา สภาวธรรมที่ปรากฏขึ้นมาในทุก ๆ อิริยาบถ ใส่ใจ มีธรรมะเป็นตัวตั้ง ไม่เปน็ผู้สันโดษในธรรมเป็นผู้คลุกคลีในธรรมเมื่อเราคลุกคลีอยู่แต่ธรรมะ ก็จะเห็นธรรมะมากขึ้น ก็จะเข้าใจธรรมะชัดเจนขึ้น เพราะฉะนั้น เราเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราก็ควรใส่ใจ มีความเพียร มีความตั้งใจ มีความแน่วแน่ในการปฏิบัติธรรมของตน มีสัจจะต่อตนเอง ทเี่ ราไดอ้ ธษิ ฐานจติ วา่ เราจะปฏบิ ตั ธิ รรมเพอื่ มรรคผลนพิ พาน เพอื่ ใหเ้ กดิ ปญั ญา เพอื่ ใหเ้ ราเหน็ ชดั ในสจั ธรรมคา สอนขององคส์ มเดจ็ พระสมั มาสมั พทุ ธเจา้ ที่ได้แสดงไว้ดีแล้ว เพื่อการชาระ/การละ/การตัดเครื่องร้อยรัดที่ทาให้เกิด
19
