Page 37 - ต้นจิตและอริยาบทย่อย
P. 37

ก็เพราะเราทามันซ้า ๆ จนเป็นอุปนิสัย ถามว่า อุปนิสัยนี้ อยู่ ๆ เขาก็เกิด ขึ้นมา หรือเกิดเพราะเราทาสิ่งนั้นบ่อย ๆ จนเกิดความเคยชิน แล้วก็เลย เป็นอุปนิสัยติดตัว ไม่ใช่เฉพาะแค่ชาตินี้ ชาติก่อน ๆ ที่เราสั่งสมมา แล้วก็ มาชาตินี้อีก เพราะฉะนั้น ถ้าเรารู้สึกว่าอุปนิสัยแบบนี้ไม่ดีกับเรา ถ้าเราจะ เปลี่ยนตัวเอง อย่าคิดว่าชาตินี้เปลี่ยนไม่ได้ เราจะเปลี่ยนชาตินี้เพื่อชาติหน้า! เราจะเปลี่ยนชาตินี้ เพื่อชาติหน้าจะได้ไม่เป็นแบบนี้ ชาติหน้าจะได้ดีกว่านี้ จะได้สบายกว่านี้ ถ้าชาตินี้เรายังไม่พ้นทุกข์จริง ๆ เดี๋ยวชาติหน้าก็ดี เพราะสิ่งที่เราทาเป็นอาจิณเป็นปกติ นั่นคือความเป็นเราที่สั่งสม
เหมือนที่บอกว่าเป็นนิสัยเก่าตั้งแต่อดีตที่เราสั่งสมมา เป็นบุญเก่า เปน็ วบิ ากเกา่ เปน็ กรรมเกา่ แตก่ รรม วบิ าก บญุ นนั้ เกดิ จากอะไร ? เกดิ จาก การกระทา ของเราเองทงั้ หมด ใครจะทา ใหเ้ รา เราเองเปน็ คนทา ตรงนแี้ หละ ที่พระพุทธเจ้าตรัสว่าสัตว์โลกเป็นไปตามกรรมของตน สังเกตไหม เรามาปฏบิ ตั ติ รงนี้ เรากา ลงั ทา อะไร ? เรากท็ า กรรมดว้ ยการเปลยี่ นตวั เอง เปลี่ยนตัวเองทาให้ตัวเองมีสติมากขึ้น ทาให้ตัวเองมีปัญญามากขึ้น ทาให้ตัวเองฉลาดขึ้น สงบขึ้น รู้จักทาในสิ่งที่ดี ตรงนี้แหละ! ตรงที่ทา ในสิ่งที่ดีตอนแรกเลยคืออะไร ? ทาให้ตัวเองมีสติมากขึ้น ทาให้ตัวเองมี สมาธิมากขึ้น ทาให้ตัวเองมีปัญญามากขึ้น แล้วก็ไปทาสิ่งต่าง ๆ ในชีวิต เพราะฉะนั้น สิ่งที่เราทาตอนที่เรามาปฏิบัติธรรม เรากาลังจัดการแก้ไขตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นวิบากอะไรที่ผ่านมาในอดีต เราก็แก้ไขด้วยการกระทา ณ ปัจจุบัน แล้วอนาคตจะดี พรุ่งนี้สติจะดี วันนี้ก็ต้องมีสติ ใช้สติตั้งแต่วันนี้ เลย! เรากาลังเจริญสติ ทาอะไรก็ใช้สติ ทาอะไรก็ใช้ปัญญา สติ-ปัญญา สติ-ปัญญา ทุก ๆ เวลา มันก็กลายเป็นการกระทาที่เป็นปกติใหม่ เป็นการ เปลี่ยนแปลงตัวเองไปโดยปริยาย
31
































































































   35   36   37   38   39