Page 16 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การยกจิตขึ้นสู่ความว่าง
P. 16
12
ที่จริงแล้วเราก็ใช้กับทุก ๆ อารมณ์ เวลาเคี้ยวอาหารเป็นอย่างนี้ เวลาฟังเสียงให้จิตที่เบา ๆ ว่าง ๆ ไปรับรู้เสียง เวลาเคลื่อนไหวเอาความว่างไปคลุมที่มือห่อหุ้มตัว แล้วเคลื่อนไปในที่ว่าง ๆ ลองดูว่าการ เคลื่อนไหวของเราเป็นไปอย่างไร อันนี้ใช้ดูนะ ใช้กับทุก ๆ อาการ
ที่นี้อีกอย่างหนึ่งก็คือว่า ลองย้ายจิตที่เบา ๆ ว่าง ๆ จิตที่เบา ๆ มาไว้บริเวณหัวใจเรา บริเวณ หทยวตั ถจุ ากคอถงึ ลนิ้ ป.่ี ..ตรงนถี้ งึ ลนิ้ ปเ่ี รา ทงั้ หมดเลยนะ เอาความเบาใสเ่ ขา้ ไปมาไวท้ ตี่ วั ลองดวู า่ บรเิ วณ หัวใจเรา รู้สึกเป็นอย่างไร บริเวณหทยวัตถุเรา เอาความรู้สึกที่โล่ง ๆ เบา ๆ ใส่เข้าไป หัวใจพองโตหนัก หรือเบาตรงนี้ เบา ๆ นะ เขารู้สึกว่างไปด้วยไหม... ว่างนะ เบา ๆ ว่าง ๆ ทีนี้ลองดูถ้าจิตเราเบา ๆ ว่าง ๆ เติมสิ่งที่ดี ๆ ลงไปได้ไหม โยมทั้งหมดนี้เป็นคนใจดีกันทุกคนเลย ลองดู เพิ่มความนุ่มนวลอ่อนโยน เข้าไปในใจที่ว่าง ๆ ของตัวเอง...ตรงนี้ เพิ่มความนุ่มนวลอ่อนโยนเข้าไปในใจที่ว่าง ๆ โล่ง ๆ
ตรงนี้...บริเวณหัวใจเรา ใส่เข้าไปให้เต็มลองดูว่ารู้สึกอย่างไร...ร้อน ร้อนผ่าว เข้าออก หรือว่า เปลยี่ นเปน็ วา่ งลงไปแลว้ รสู้ กึ ...ลองอกี นดิ หนงึ่ นะ เพมิ่ ความนมุ่ นวลออ่ นโยนใสเ่ ขา้ ไปตรงทวี่ า่ ง ๆ ถงึ บรเิ วณ หัวใจเรา ทาให้ใจเรารู้สึกเป็นอย่างไรมีความสุขใจ เราอ่อนโยนด้วยไหม ลองใส่ให้เต็ม ใส่ให้เต็มลองดูสิ ใส่ให้เต็มบริเวณนี้ ใจที่โล่งกว้างแค่นี้ ก็ให้ความสุขมันเต็มขนาดนี้ ใจที่โล่งกว้างขึ้นก็ให้เต็ม เป็นใจที่มี ความสุขแล้ว ลองดูนะให้ใจที่มีความสุข จากที่ว่างและเต็มไปด้วยความสุขนั้น ให้กว้างเท่าห้องนี้เลย ใหใ้ จทมี่ คี วามสขุ ใหก้ วา้ งเทา่ หอ้ งนเี้ ลย ลองดรู สู้ กึ เปน็ อยา่ งไร...รสู้ กึ ดนี ะ รอบ ๆ ตวั รสู้ กึ มคี วามสขุ ดว้ ยไหม ในบรรยากาศในห้องนี้ เป็นบรรยากาศของความสุข นี่คือพลังจิตพลังความสุขของเรา เราเติมความสุข ตรงนี้
ที่นี้ลองสังเกตต่ออีกนิดหนึ่งว่า ความสุขอันนี้ เขาบอกว่าเป็นเราไหม หรือแค่รู้สึกสุข ความสุขนั้น บอกวา่ เปน็ เราสขุ บอกวา่ เปน็ ใครสขุ หรอื แคร่ สู้ กึ สขุ ทนี ตี้ อ่ นะ เพอื่ ปอ้ งกนั ความเขา้ ใจผดิ ใหเ้ ขา้ ไปรคู้ วามสขุ เอง ความสุขที่ไม่มีเรานะ ลองดูนะความสุขที่ไม่ได้บอกว่าเป็นเรา จิตที่สุขที่ไม่ได้บอกว่าเป็นเรา เข้าไปรู้ข้าง ในลึก ๆ เลย มีกิเลสตัวไหนบ้าง เป็นความสุขที่รู้สึกดีไหม ตรงนี้ ระหว่างความสุขกับความเฉย มันต่างกัน นดิ หนงึ่ ไมน่ ดิ นะ ถา้ เราเหน็ ความสขุ แคด่ วู า่ ความสขุ เองเขาบอกวา่ เปน็ เราไหม ไมเ่ กยี่ วกบั ชอบหรอื ไมช่ อบ ไม่เกี่ยวกับชอบหรือไม่ชอบคือ จิตดวงนั้นเขาสุขไหม แล้วความสุขอันนั้นเขาบอกว่าเป็นเราหรือเปล่า
นี่คือการพิจารณาจิตที่เป็นอยู่ จะได้รู้ว่าความสุขเกิดขึ้นเกิดจากกิเลสไหม หรือว่าสุขตรงนี้ เป็นสุข ที่เกิดจากจิตที่เป็นกุศล มีความละเอียดอ่อนมีความอ่อนโยน เมื่อสักครู่ที่บอกว่า มีเมตตามากขึ้น...ใช่ไหม มีความเมตตามากขึ้นจิตที่เมตตามากขึ้น เขาบอกว่าเป็นเราหรือเพราะเขามีเมตตาของเขา เพราะความสุข เพราะเขาเต็ม จึงรู้สึกว่ามีเมตตา ไม่ใช่ว่าเพราะเราสั่งให้มีเมตตา แต่เพราะเขารู้สึกเพราะเขาเป็นเอง เพราะ เขาเต็ม จิตเราจะเต็มถ้ามีความสุข เขาก็จะอิ่มจะเต็ม นี่คือเรียกว่าจิตที่เป็นกุศล จิตเราจะเต็มจะอิ่มได้ด้วย ความเป็นกุศล
เพราะฉะนั้นเราจะรู้สึก เมื่อเติมความสุขความอ่อนโยน ให้กับใจเราเมื่อไหร่ เราก็อิ่มเราก็เต็ม ๆ ขึ้นมา พอใจเขาเต็ม คนเราพอเต็มแล้วส่วนใหญ่อยากจะให้ ไม่ได้อยากจะเอานะ อยากจะให้ อยากให้
