Page 19 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การยกจิตขึ้นสู่ความว่าง

15
นั่นคือบุญที่เกิดขึ้นแล้วนะ บุญที่เกิดขึ้นแล้วในใจของเรา ให้แล้วมีความสุข มีความสุขไม่พร่อง ตรงนั้นแหละ เพราะฉะนั้นวิธีให้ ๆ เป็นแล้วนะ วิธีให้ต้องให้ตัวเองก่อน ให้ตัวเองเยอะ ๆ เยอะ ๆ แล้วเขา กล็ น้ ไปเอง ถา้ ใหต้ วั เองเปน็ กใ็ หค้ นอนื่ งา่ ย ใหต้ วั เองไมเ่ ปน็ ใหค้ นอนื่ ก.็ ..ใหแ้ ลว้ ไมแ่ นใ่ จวา่ ใหด้ ว้ ยใจจรงิ ๆ ไหม ให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจไหม เหมือนกับให้แล้วกลัวหมดนะ เรายังมีน้อยอยู่ บุญเรายังน้อย
จริง ๆ ยิ่งให้ยิ่งเยอะบุญนะ ให้ความปรารถนาดี ให้ความรู้สึกดี ๆ ลองดูเหมือนเราแผ่บุญ เหมือน ส่งบุญมานะ ส่งมาให้อาจารย์ก็ได้ อาจารย์จะรับ รับพลังบุญแล้วมีความสุข ลองดูนะ ต่ออีกนิดหนึ่งพอ อธิบายนานบุญเริ่มน้อย สนใจจิตที่เป็นบุญของตัวเองน้อยลงมัวแต่ฟังอาจารย์ ต่ออีกนิดหนึ่ง ให้จิตที่มี ความสุขให้หนาแน่น ให้เต็มห้องนี้ให้หนาแน่น คาว่าหนาแน่น ถ้าเรามองผ่าน ๆ เขาทะลุไปบาง ๆ แต่พอ เรานิ่งปุ๊บ ดูความสุขให้ความรู้สึกที่สุขเองนี่นะ เขานิ่งนิดหนึ่ง นิ่งนิดหนึ่ง แล้วก็ขยายออกแล้วก็นิ่งจนเขา หนาแน่นขึ้น รู้สึกหนาแน่นเหมือนมีมวลพลังของความสุข ตรงนี้เป็นมวลพลัง รู้สึกเป็นอย่างไร มีพลังไหม หรือมันแน่นขึ้นเต็มขึ้น ฝึกแบบนี้บ่อย ๆ
แล้วการฝึกแบบนี้ กลับไปบ้านก็ฝึกแบบนี้ ให้พลังบุญเต็มบ้านเรา เข้าไปแล้วบ้านเราจะสัมผัสความ เปน็ เรา เขา้ ไปแลว้ รสู้ กึ นคี่ อื ทขี่ องเรา แตถ่ า้ เราไมใ่ สพ่ ลงั บญุ ของเราเอง พลงั ความสขุ นี่ เราเขา้ ไปปบุ๊ บางทมี นั ว่าง ๆ เข้าไปแล้ว บางครั้งถ้าบ้านของเรานี้ ถ้าเราเข้าบ้านแล้ว รู้สึกใจเราห่อเหี่ยวแห้งแล้งปุ๊บ ต่อไปเรื่อย ๆ ทุกวัน ๆ มันเหมือนการแผ่พลังความแห้งแล้ง พอเราเข้าไปก็รู้สึกแห้ง ๆ รู้สึกไม่สบาย แต่เข้าไปแล้วเราแผ่ พลังความสุขเข้าไป เราเข้าไปเหมือนเราได้พักแล้ว พอเข้าถึงบ้านเราเข้าถึงบ้านเรา เป็นโลกส่วนตัวของเรา ที่ของเรา จริง ๆ แล้ว เราก็จะมีความสุข สังเกตดูใครเข้าไปก็จะรู้สึกเย็น รู้สึกสบายรู้สึกมีความสุขเหมือน ห้องนี้ สังเกตไหมเราเข้ามาปุ๊บ ในห้องนี้กับข้างนอกต่างกันเลย เพราะมีแอร์ใช่ไหม เพราะว่าเวลาเราเข้ามา ฟังธรรม ทุกคนที่มาปฏิบัติธรรมในนี้ฟังธรรมปฏิบัติธรรม เวลาเจริญสติแล้วจิตมีพลังก็จะแผ่ออกไป ก็จะ อยใู่ นบรเิ วณนี้ พอเราเขา้ มาเราจะสมั ผสั ถงึ ความสงบ เขา้ มาแลว้ รสู้ กึ บรรยากาศในนเี้ ปน็ บรรยากาศของบญุ
สังเกตดู เมื่อกี้นี้ที่บอกให้กว้างรอบตัว ให้กว้างรอบตัวลองสังเกตเลยว่า...เขามี ไม่ใช่ว่างเปล่านะ หมายถึง ว่างแล้วยังมีอะไรดีให้ความรู้สึกดี ๆ อยู่ มันไม่ใช่ว่างเปล่า ว่างสงบว่างสุขว่างสบายนั่นแหละ นี่ คือบรรยากาศของพลังจิต คือสภาพจิตของเรา
ทนี ตี้ อ่ อกี นดิ หนงึ่ เกอื บหมดเวลาแลว้ ตอ่ อกี นดิ หนงึ่ นะ เรานกึ ถงึ บา้ น จติ ทเี่ ปน็ บญุ นเี้ ราสง่ มาทโี่ ตะ๊ ได้ใช่ไหม ลองคิดถึงบ้านแล้วส่งความสุขเข้าไปที่บ้าน เข้าไปที่ในบ้านของเรา ส่งพลังของความสุขเข้าไปใน บ้านเรา ให้เต็มในห้องไม่ว่าจะห้องโถง ห้องพระห้องนอน แล้วแต่ ลองดูว่าใส่เข้าไปให้เต็ม ๆ แล้วก็กลับมาที่ ตวั ใหมน่ งิ่ ใหม่ เพมิ่ พลงั ใหเ้ ตม็ อกี กใ็ สเ่ ขา้ ไป แลว้ จะไดพ้ สิ จู นด์ วู า่ หลงั จากนี้ พอเดนิ กลบั บา้ นเขา้ ถงึ บา้ นแลว้ ยังเป็นบรรยากาศของความสุขนี้อยู่หรือเปล่า อันนี้จะได้พิสูจน์นะ แต่ต้องสังเกตดี ๆ เพราะพลังจิตตรงนี้ เป็นของที่ละเอียด เราต้องนิ่ง ต้องสงบ ไม่ใช่ไปแบบไม่สนใจแล้วโวยวายไป อันนี้พลังดี ๆ หายหมดแล้ว พอเราเอาพลังที่ไม่ดีไปกลบ แล้วเขาก็กระจายหมดไป สังเกตดูนะจิตที่ดีพลังที่ดีตรงนี้ ยิ่งจิตเราว่างจิตเรา ยิ่งว่างและมีความสุข ยิ่งคิดถึงเรื่องที่ดีมากเท่าไหร่ ลองดูพลังความสุขความดีเขามากขึ้นไหม มากขึ้นนะ