Page 83 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การยกจิตขึ้นสู่ความว่าง
P. 83
79
พอคิดแป๊ปขึ้นมา เราก็รู้ว่ากาลังคิด ๆ คิดดี คิดไม่ดี ถ้าเรายิ่งรู้ทันเร็วมากเท่าไหร่ สติดีและรู้เร็ว รทู้ นั อารมณค์ วามคดิ ความอยากเรว็ เทา่ ไหร่ สงั เกตเขาเรมิ่ นดิ เดยี ว อายเุ ขานอ้ ย กา ลงั เขานอ้ ย ถา้ เราพรอ้ ม ทีจะรู้การดับ รู้การเกิดดับ ไม่ต้องบังคับเยอะ และไม่ต้องใช้กาลังเยอะ รู้ปุ๊ปเขาดับไป รู้ปุ๊ปก็ดับไป ทีนี้นี่ คือการ...ทาไมถึงบอกว่า ต้องดับตัวตนแล้วถึงค้นธรรม เพราะสภาวธรรมที่ละเอียด สภาวธรรมที่ละเอียด ที่เป็นปรมัตถ์ อาการเกิดดับต่าง ๆ ที่ปรากฏขึ้นนี่นะ ที่จะชาระจิตใจของเราให้ชัดมากขึ้น ให้ได้สะอาดขึ้น เรื่อย ๆ นี่นะ ถ้าจิตเราละเอียดขึ้น สภาวะ...กิเลสที่ละเอียด เราก็จะเห็นชัด มันก็จะละได้มากขึ้น ๆ ทาให้ จิตสะอาดมากขึ้นเรื่อย ๆ
แ ต ถ่ า้ ส ต เิ ร า ไ ม ม่ กี า ล งั ย งั เ ป น็ ส ต สิ ม า ธ ทิ ยี ่ งั ห ย า บ จ ติ ท ยี ่ งั ห ย า บ อ ย ่ ู ป ญั ญ า ไ ม แ่ ย บ ค า ย ข อ ง ห ย า บ ๆ เราละได้ แต่ของละเอียดภายในจิตใจ เราก็ไม่เห็น เพราะฉะนั้น เมื่อไหร่ที่มีตัวตนนี่นะ สังเกตดูนะว่า เมื่อ ไหรก่ ต็ ามทมี่ เี รา ตลอดเวลาทผี่ า่ นมา เวลาม.ี ..เราเปน็ ผรู้ บั รนู้ นี่ ะ เคยเหน็ เกดิ ดบั บา้ งไหม...ไมค่ อ่ ยเหน็ หรอก มีแต่เกิด...ตั้งอยู่ เกิด...ตั้งอยู่ เกิดแล้วตั้งอยู่ ตั้งอยู่ ๆ ตั้งอยู่ที่ใจเรา...จนแน่น มันเต็มไปหมดแล้วก็คลุม ตัวเรา ทีนี้ใครทุกข์ เราทุกข์ มีเราทุกข์
เพราะฉะนั้น การที่ละ ดับตัวตน ความเป็นเรา จริง ๆ เบื้องต้นเลย พอดับตัวตน ละอัตตาปุ๊ป การคลายอปุ าทาน ตรงนที้ บี่ อกวา่ สมั มาทฏิ ฐิ เหน็ ความจรงิ อยา่ งนแี้ ลว้ นนี่ ะ หนงึ่ กค็ อื การทพี่ จิ ารณาธรรมะ ตรงนี้ สภาวะตรงนี้บอกว่า การที่เราแยกรูปนาม ปัญญาเห็นความจริงว่า ไม่มีเรา ไม่มีเขาแล้ว ยังจะยึดว่า เปน็ ของเราอกี ไหม ยงั จะยดึ เอารา่ งกายนเี้ ปน็ ของเราอกี ไหม ยงั จะยดึ เวทนาวา่ เปน็ ของเราอกี ไหม ยงั จะยดึ เอาความคิดว่าเป็นเราอีกไหม หรือทาความเข้าใจความคิด ตามเหตุปัจจัยที่เกิดขึ้น ทาความเข้าใจอาการ ทางกายที่เกิดขึ้น ที่เป็นไปตามเหตุปัจจัยอยู่
ที่นี้ตามเหตุปัจจัย การปฏิบัติธรรมที่บอกว่า การพิจารณาสภาวธรรม การค้นธรรมนี่นะ ค้นอะไร ค้น...พิจารณาถึงกฎไตรลักษณ์ ที่ทาให้จิตเราพัฒนาขึ้น แล้วแยบคายขึ้นเรื่อย ๆ ละเอียดมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็คือ ทาไมเราค้นจุดไหน จุดที่ทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ทีนี้ การที่บอกว่า เรารู้บัญญัติ ที่เราคิดว่าอัน นั้นไม่เที่ยง อันนี้ไม่เที่ยง แล้วเรายังทุกข์อยู่
แ ต เ่ ม อื ่ ไ ห ร ก่ ต็ า ม พ อ เ ม อื ่ ไ ห ร ก่ ต็ า ม ท จี ่ ติ ว า่ ง จ า ก ต วั ต น อ นั น เี ้ ร า ว า่ ง จ า ก ต วั ต น ด ว้ ย ป ญั ญ า ส ม า ธ กิ ม็ า ว่างจากตัวตน มีความสงบ อาการภายในกายนี่นะ อาการภายใน สภาวธรรมที่ละเอียดเกิดขึ้น มีการ เกิดดับ มีการเปลี่ยนแปลง มีอาการยิบ ๆ มีอาการกระเพื่อม มีอาการไหว มีอาการวุบวับเกิดขึ้นมา เกิดดับ นั่นเป็นสภาวธรรมที่ละเอียด
ทาไม...สภาวธรรมที่ละเอียด เป็นอะไร เป็นอาการของกายที่ละเอียด รูปละเอียด ที่เรียกว่ากายา- นุปัสสนาสติปัฏฐาน รูปละเอียดที่มีการเปลี่ยนแปลงเกิดดับ เพราะรูปละเอียดมีการเกิดดับอยู่ตลอดเวลา ถ้าเป็นหลักที่เราใช้กัน น่าจะเป็นระดับเซลล์ ระดับอณู ที่เขาบอกเกิดดับตลอดเวลา แต่ถามว่า เรารู้ว่าเกิด ดับตลอดเวลา เคยเห็นไหม ถ้าไม่เห็น แล้วเราจะมั่นใจได้อย่างไร ว่าเกิดดับตลอดเวลา พอเห็นปุ๊ปนี่นะ เห็นอาการเปลี่ยนแปลงเกิดดับนี่นะ จิตก็จะคลาย ๆ ๆ
