Page 14 - มิติธรรม
P. 14

8
ความเจ็บ ความตาย จึงตองตัดวงจรคือการเกิด จะตัดวงจรนี้ได ตองเอาความรูสึกวามีตัวตน (อัตตา) ออกใหไดเสียกอน เพราะนี่คือ สาเหตุใหญที่ทําใหตองวนเวียนอยูกับการเกิด แก เจ็บ ตาย และเปน ตัวปดก้ันไมใหเห็นนิพพาน เมื่อเอาตัวตนออกจากความรูสึกไดแลว โอกาสที่จะเห็นนิพพานขณะเล็กดวยตาปญญานั้น จึงไมใชเรื่องยาก อีกตอไป จะเห็นนิพพานขณะเล็กไดนั้น ตองอาศัยขณะแรกของ อารมณปจจุบันเปนพื้นฐาน ขณะแรกของอารมณน้ีเรียกวา อารมณ ปรมัตถ เปนอารมณที่ปรากฏขึ้นมาช่ัวขณะหนึ่ง แลววูบดับไปพรอมกับ ความรูสึกอยางรวดเร็ว ผูมีสติดีเยี่ยมเทานั้นจึงจะทันอารมณปรมัตถนี้ ได เพราะระหวางดับกับเกิดของอารมณปรมัตถ ก็คือนิพพานขณะเล็ก น่ันเอง เม่ืออยากสัมผัสอารมณนิพพานดวยตาปญญา จึงตองจับใหทัน ขณะแรกของทุก ๆ อารมณ ที่ปรากฏขึ้นมาในความรูสึก ยิ่งเห็นอาการ ดับกับเกิดของอารมณปรมัตถมากเทาไร นิพพานขณะเล็กยิ่งชัดเจน มากเทานั้น เมื่อมีความเขาใจและพรอมที่จะพิสูจน .....
พิสูจนนิพพานขณะเล็ก วิธีที่ ๑
ใหเอาความรูสึกซอนลงบนฝามือขางใดขางหนึ่ง ใหจับความ รูสึกที่รับรูอารมณ จะรูสึกถึงอาการขยายตัวของฝามือ พรอมกับ รูปรางของฝามือคอย ๆ เลือนหายไป ใหจับความรูสึกท่ีรับรูอาการ เลือนหายไป พรอมกับนิ่งอยูในความรูสึก อาการแตกกระจายจะปรากฏ ข้ึนมาในความรูสึก ใหจับความรูสึกที่รับรูถึงการแตกกระจาย พรอม กับนิ่งอยูในความรูสึกนั้น อาการเม็ด ๆ ที่ปรากฏอยูในความรูสึกจะ


































































































   12   13   14   15   16