Page 124 - มรรควิถี

110
แสดงพระธรรมเทศนา เนอื่ งในวนั ออกพรรษา พ.ศ.๒๕๔๘
ขอนอบนอมแดองคสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจา พรอมทั้งพระธรรม และพระอริยสงฆ
ขอแสดงความเคารพตอทานแมครูผูประสาทวิชามา ณ โอกาสนี้ดวย ขอความเจริญในธรรมจงมีแกญาติโยมทุก ๆ คน
วันเวลาผานไปอยางรวดเร็ว ชีวิตของเราก็ผานไปอีกปหนึ่ง ความเสื่อม ของรางกายของรูปอันน้ี เขามาเยือนเราทุกขณะ เรารูไดดวยวันเวลาท่ีผานไป หรือมีเหตุการณเทศกาลวันสําคัญ ที่บัญญัติกันขึ้นมาเพื่อเตือนสติ เพ่ือใหเรารูวาวันเวลาผานไป ๆ ชีวิตเราก็เปล่ียนไปเสื่อมไป เราไมสามารถ หามหรือหยุด กาลเวลาที่กําลังหมุนไปได สิ่งที่ควรพิจารณาก็คือ วันเวลา ที่ผานไปทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที ท่ีเปล่ียนไปนั้นใหอะไรแกเราบาง หรือเราไดทําอะไรใหเกิดประโยชนกับตนบาง ทําอะไรใหเกิดประโยชนกับ ผูอื่นบาง น่ีคือส่ิงท่ีควรพิจารณา การจะทําอะไรใหเกิดประโยชนกับผูอื่น ไดมากไดนอยก็ขึ้นอยูกับวา เรารูวาสิ่งที่เราทํานั้นเปนประโยชนกับตัวเรา แคไหน ทําไมถึงพูดอยางนั้น เพราะวาเม่ือไรท่ีเรารูวา การกระทําใด ๆ ก็ตาม ที่เปนไปเพ่ือประโยชนตนเอง จะตองไมเบียดเบียนผูอื่น คําวาประโยชน ในที่นี้หมายถึง ท้ังประโยชนปจจุบันและประโยชนในอนาคต ไมใชประโยชน เฉพาะสิ่งท่ีเปนประโยชนกับเราเทานั้น แตหมายถึงประโยชนทางธรรม หรือความดีท่ีจะสงผลใหเราอยูอยางสงบสุข ท้ังในปจจุบันและอนาคต ท้ัง ขณะน้ีขณะท่ีนั่งอยู แลวก็อนาคตหลังจากลุกไปแลว หรือวาวันตอ ๆ ไปที่