Page 197 - มรรควิถี
P. 197
ของจิตบอย ๆ เมื่อเห็นความวางของจิตบอย ๆ ความทุกขก็นอยลง เพราะความทุกขเกิดขึ้นในจิตที่วางไมได ความทุกขจะตั้งบนจิตที่วางไมได ถึงแมบางครั้งเรารูสึกวาไมทัน บางครั้งกําหนดไมทัน รูก็ทุกขแลว พอเห็นปุบก็ทุกขแลว ทําไงดี ? พอรูวาทุกขก็ดับแคนั้นเอง รูวาทุกข รูเมื่อ ไหรก็ดับเมื่อนั้น รูเร็วดับเร็ว ตั้งใจ พรอมที่จะดับ พอใจที่จะดับ ตรงน้ัน
สําคัญ รูแลวก็ดับ ผานไปแลวก็ผาน รูใหม รูอารมณใหมตอไป อีกอยางหนึ่งที่จะทําใหชีวิตเรามีความสุข สําหรับนักปฏิบัติผูที่ กําหนดรูเห็นอาการเกิดดับของรูปนามไดดี ลองดู วิธีสังเกตก็คือวา เวลา การรับรูรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสที่เกิดขึ้น การรู การเห็น การไดยิน เกิดขึ้น ใหสังเกตวาจิตเราดับไปดวยไหม ? เมื่อเสียงดับ จิตดับดวย เมื่อจิตดับ จิตดวงใหมเกิดขึ้นมา รูสึกอยางไร ? จิตดวงใหมที่เกิดขึ้นมา รูสึกวาเหมือนเราเกิดใหมดวยหรือเปลา ? เปนคนใหมหรือเปนคนเกา ? เขาเรียกเปนชีวิตขณะเล็ก ลองสังเกตดูนะ ลองทําดูนะ แลวก็ลองพิสูจน ดูวาผลเปนอยางไร ? เมื่อเห็นวาตัวเองเปนคนใหมตลอดเวลา เห็นวาเรา เกิดใหม เปนชีวิตใหม ลองดูวาชีวิตจะเปนอยางไร ? มีชีวิตใหมเกิดขึ้น เกิดแลวดับ เปนชีวิตใหม เปนชีวิตใหม แมทุก ๆ ขณะ ทุกคําพูด พอพูด ปุบ จิตดับ พอเกิดใหม จิตดวงใหมที่เกิดขึ้นยังเหมือนเดิมหรือเปลี่ยน
ไป ? ทั้งรูปทั้งนาม อันนี้ฝากเอาไว เพราะฉะนั้นแสดงธรรมมาก็เห็นวาสมควรแกเวลานะ ก็เห็นวา
สมควรแกเวลา ก็ขออานิสงสของการฟงธรรมจงทําใหเรามีความเขาใจใน หลักธรรม แลวก็เปนผูมีความสามารถ มีปญญาในการปฏิบัติธรรม แลว ก็เขาถึงธรรมะอยางที่ปรารถนาไดโดยฉับพลันทุกคนเทอญ
183