Page 225 - มรรควิถี

เขาไปรู พอเกิดขึ้นปบ ความรูสึกจะเขาไปกําหนดรูทันทีโดยอัตโนมัติ จึง บางครั้งทําใหเรารูสึกวาเราไมไดตั้งใจปฏิบัติ แตพอหันไปเห็นก็เห็นอาการ เกิดดับ พอรูสึกวามีก็ไปเห็นอาการเกิดดับ นั่นคือความเคยชินตรงที่วา เรามีเจตนาที่จะไปรูอาการเกิดดับของทุก ๆ อารมณ เพราะฉะนั้นเมื่อบาง ครั้งรูสึกวาเราไมไดตั้งใจปฏิบัติ แตพอหันไปดูก็เห็นอาการเกิดดับของ อารมณเหลานั้น นั่นคือความเคยชินที่เราตองไปรูอาการพระไตรลักษณ
การที่ดูอาการพระไตรลักษณจนเปนความเคยชิน เปนปกติ อารมณ ตาง ๆ ที่เกิดขึ้น อายุของอารมณจะสั้นลง อายุของอารมณจะสั้นลง เพราะเราไปดูอาการเกิดดับของเขา ไมไดดูเพื่อที่จะปรุงแตงใหมากขึ้น แตไปดูแลวเห็นอาการเกิดดับ ถึงแมจะปรุงแตงก็จะรูวาปรุงแตงแลวก็ ดับไป อันนี้คือสิ่งที่จะทําใหการปฏิบัติของเราปฏิบัติตอเนื่อง
สวนอิริยาบถยอย ทุก ๆ อาการทุก ๆ ขณะที่มีการเคลื่อนไหว รางกายของเรา อันนั้นอิริยาบถยอย ไมใชเฉพาะขยับตอนที่เรานั่งสมาธิ ไมใชขยับแคตอนที่เราน่ังสมาธิหรือตอนที่เราเดินจงกรม ตองทุก ๆ ขณะ ที่เรามีการเคลื่อนไหว เพราะตอนนั่งเราขยับนอย แตอิริยาบถในชีวิต ประจําวัน อิริยาบถยอยที่ใชในชีวิตประจําวันของเรา การที่เราจะกําหนด อิริยาบถยอยใหไดดี ตองมีบรรยากาศรองรับ แลวบรรยากาศจะตั้งอยูได นานไดอยางไร ?
การที่จะใหบรรยากาศตั้งอยูนาน ตองใหความรูสึกเรากวางกวารูป ความรูสึกเรากวางกวาตัว กวางกวาสิ่งที่รับรู พอกวางกวาตัวเมื่อไหร อิริยาบถตาง ๆ ของเรา ขณะที่เราขยับมือ ลืมตา กระพริบตา อาปาก พูดคุย เราก็จะรูถึงอาการเหลานั้น พอเรามาดูที่อาการของรูป ดูอาการ อิริยาบถยอยของเรา ก็จะเห็นชัดถึงอาการของอิริยาบถยอยที่เกิดอยูใน ความวางวามีลักษณะอยางไร มีอาการอยางไร ยิ่งจับละเอียดมากขึ้นจะ รูวา ในการกําหนดอิริยาบถยอยเรากําหนดตนจิตดวย ตนจิต เรารูกอน
211