Page 227 - มรรควิถี

อีกอยางพอพอใจที่จะดู พอใจที่จะกําหนดรู เมื่อเราพอใจที่จะดู สังเกตงาย ๆ แครูสึกพอใจ ความเปนตัวเรา ความมีตัวตนจะลดลง หรือหายไป แลวอีกอยาง พอเราพอใจที่จะรูปุบ สังเกตวาความรูสึก กับอาการนั้นแยกเปนคนละสวนกัน นี่ผลที่ตามมา โดยที่เราไมตอง บังคับ พอแยกเปนคนละสวนกัน ความทรมานของใจก็ลดลง ทุกขกาย ตั้งอยูแตทุกขใจไมเกิด ทุกขกายตั้งอยู ทุกขใจไมเกิด เขาเรียกพอใจที่ จะดู
เมื่อเราพอใจที่จะดู ยิ่งเรานิ่ง พอใจที่จะดูแลว ถาอยากใหมีกําลัง มากขึ้น วิธีคือนิ่ง สู เมื่อไหรที่เราสู จิตเราจะมีพลัง สูนี่ไมใชเราสูเพื่อที่ จะเอาชนะ สู ทนที่จะดู ดูอาการเกิดดับของเขา พอใจ พอพอใจความเปน กุศลก็เกิดขึ้น ขันติก็เกิด พอใจที่จะดู อีกอยางหนึ่ง เวลามีเวทนามาก ๆ เวทนาบางอยาง เราเขาไปขยายใหมันกวาง หรือดับรูปสวนนั้น เมื่อไหรที่ รูสึกวามีเวทนาสวนหนึ่ง สมมติวามีเวทนาที่ศรีษะ หรือวาหัวมึน ๆ เอาความ รูสึกวาเปนรูปสวนนั้นออก ใหเหลือแคอาการอยางเดียว แตถาเหลือแค อาการอยางเดียว เหมือนกับมันก็จะโลง อากาศมันผานได อาการเครงตึง ก็จะหาย เมื่ออาการเครงตึงหาย อาการปวดนั้นก็จะหายไปดวย
อยางสมัยกอนจะใช พอแยกรูปนามได ใหเอาความรูสึกวาเปน มือออก เปนแขนออก ความรูสึกมันวางไปหายไป เอาความรูสึกวาเปน หัวเขาออก มันก็จะโลงไป รูสึกจะนั่งอยูในที่วาง ๆ เบา ๆ แตพอปวดหัว เอาความรูสึกที่เปนหัวออก ไมกลา.. ใชไหม ? เอาความรูสึกวาเปนหัวออก หัวหายแลวไมดี.. กลัว ที่จริงเอาความรูสึกวาเปนรูปสวนนั้นออก มันก็ เหลือแคอาการ พอเหลือแคอาการ อยูไมนานหรอก เพราะวา ขณะที่เหลือ แคอาการ จิตเราผอนคลาย จิตเราไมตึงเครียด พอไมเครียด รูปก็จะผอน คลาย พอรูปผอนคลาย อาการนั้นก็จะลดลง หรือวาหายไปดวย เปนวิธี การละ เราไมมีอุปาทานในรูป ไมยึดติดกับรูป
213