Page 252 - มรรควิถี
P. 252
238
อันนี้ขั้นตอนในลักษณะที่เรายังมีกําหนดไดตอ ๆ ไป ถากําหนดอยางนี้ กําหนดได มีสภาวะเกิดตอเนื่องใหกําหนดแนนอน
แลวอีกอยางหนึ่งก็คือวา พอวางแลวจะงวง พอวางไมมีอะไรกําหนด เริ่มมีความงวงเขามา ที่นี้พูดประจํา แตเราทบทวนนะ พองวงเนี่ย เราตอง สังเกต ความงวงเกิดขึ้นมาแลว มาลักษณะยังไง ? อยางเชน คอย ๆ หนัก คอย ๆ ทึบ.. ทึบ.. ทึบ.. ลงมา บรรยากาศของความงวงจะทึบ ๆ สลัว ๆ หรือมืด ๆ ถามืดเลย แสดงวาหลับแลว ใชไหม ? ถามืดแลวหลับแลว แต ถาเริ่มสลัวเนี่ย เริ่มเขมขึ้นเนี่ย เริ่มงวงมากขึ้น ๆ...
เพราะฉะนั้นวิธีแกความงวง ถาขณะที่เรากําลังนั่งเจริญสติอยู ใหเอา ความรูสึกเขาไปที่ความงวง เขาไปในความงวงนะ แลวขยายความรูสึกที่ สลัว ๆ ขยายมันใหกวางออก ตองขยายใหกวางแบบไมมีขอบเขต หรือไม เหลือเศษเลย ถึงแมสลัวนิดหนึ่ง ก็ตองเอาความรูสึกเราเขาไป แลวก็ขยาย ใหกวางไมมีขอบเขต แตถาเราขยายแคกวางกวาหัว รูสึกสมองเราโลงขึ้น ตื่นตัวนิดหนึ่ง แตรอบ ๆ ยังทึบอยู สังเกตดี ๆ เราจะรูสึกไดเลยวา บาง ทีสมองเราโลงแลวนะ เบาแลว แตวารอบๆนี่ยังทึบอยู ถาเราไมขยายตอ พอกลับมาที่เดิม มากําหนดอาการ แปบเดียวก็จะกลับเขามา แลวก็งวงตอ ความงวงเนี่ยเราบอกไดถึงลักษณะของความงวงวาอยูตรงไหน มีลักษณะ ยังไง ตรงนี้เราถึงดับเขาได
แตถาความงวงเกิดจากรางกายเรา รูปเราเพลียจริง ๆ เราก็ตองพัก ไมตองฝนมาก พักแลวรูสึกวาจิต รูปเรามีพลังขึ้น ไดพักผอน แลวมากําหนด ดีกวาที่จะทนนั่ง เพราะทนนั่งไป ปญญาไมเกิด รูปก็ลา พักผอนก็กลาย เปนวาพักผอนไมเต็มที่ ตื่นเชาขึ้นมาก็ยังไมสามารถทําได แตถาเราพักแลว รูสึกตัวขึ้นมา ก็ดูตอ ปฏิบัติตอไป ตรงนั้นแหละ.. อันนี้คือ สภาวะที่เกิด ขึ้นและเกิดแนนอน เพียงแตวาชวงไหนแคนั้นเอง อันนี้เปนสิ่งที่เกิดขึ้น กับนักปฏิบัติทุกคน ถานักปฏิบัติจะรูชัด