Page 26 - มรรควิถี
P. 26
12
ความไมเที่ยงนั้นดีอยางไร ? ความไมเที่ยงของสัญญานั้นบางครั้ง ก็ดี บางครั้งก็ไมดี อยางเชน เรื่องที่ไมดีเมื่อความจําในเรื่องนั้นเกิด เสื่อมไป เราก็ไมตองไปทุกขกับเรื่องนั้นอีก นี่คือความดีของความไมเที่ยง ถาเรายังจําไดทุกอยางทั้งเรื่องที่ดีและไมดี แลวเราจะทําอยางไรจึงจะไมทุกข เราตองไปรูวาสัญญานั้นไมเที่ยง มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู แลวก็ดับไป การที่ จะเห็นอยางนี้ได ตองมีสติไปกําหนดรูอาการที่เกิดขึ้น ขณะที่มีสติเราจะ เห็นวา ความจําก็ไมไดจําเรื่องเดียวอยูตลอดเวลา สัญญาเหลานี้ก็ใชวาจะ มีโทษฝายเดียว อยูที่เราจะใชอยูที่เราจะจํา จะจําอารมณประเภทไหน ? ถาเราจําในสิ่งที่เปนกุศล ก็จะเปนคุณกับเราทําใหเรามีความสุข อยางเรา จําวิธีปฏิบัติ จําวิธีเจริญพลัง จําวิธีเพิ่มความสุข วิธีเติมความออนโยน ใหกับตัวเอง ถาเราจําไดมาก เราก็ใชไดมาก ก็จะไวตอการที่จะเจริญความ ดีใหมีกําลังมากขึ้น เราก็จะพบกับความสุข
สัญญาเกาในอดีต ที่เราเคยเห็น เคยไดยินมานั้น มักเกิดขึ้นอยูเสมอ โดยธรรมชาติแลว สัญญาไหนที่เราเคยคิดเคยจํามามากในอดีต แมใน ขณะที่เราปฏิบัติ สัญญาที่ดีและไมดีเหลานั้น ก็จะปรากฏใหเราเห็นหรือ เขามารบกวน ในขณะที่เราปฏิบัติอยู ถาสติออนเราก็จะหลงปรุงแตง อาศัยอดีตแลวก็ปรุงแตงถึงอนาคต ขณะที่คิดนึกปรุงแตง สติเราออน เมื่อสติออนจึงไมเห็นอาการเกิดดับของความคิด หรือความจํา เมื่อเราคิด ปรุงแตงก็ทําใหเราทุกข คิดมากก็ทุกขมาก ถารูจักคิดก็ไมทุกข ถาเรามี สติรูทันความคิดที่เกิดขึ้นก็ไมทุกข
วิธีคิด ใหเอาความคิดมาไวขางหนา แลวดูวาคิดเรื่องอะไร ? เราจะเหน็ วาความคิดตั้งอยูขางหนา มีอาการคิดไปเรื่อย ๆ แบบเบา ๆ ไมมีตัวตน แลวความคิดนั้นก็จะไมหนัก จิตเราก็จะเปนกุศล ถาเปนอกุศลก็ตั้งอยู ไมนาน เพราะสติเกิดขึ้นเร็ว แตถาเรานึก คิดปรุงแตงอยางมีตัวตน ถึง แมความคิดนั้นจบไปเราก็ไมเห็น บางครั้งเห็นวาจบเห็นวาเปลี่ยนแลว