Page 286 - มรรควิถี
P. 286
272
วิปสสนาตองเห็นการเกิดดับ
ทําไมถึงเห็นได ? เพราะวาทุก ๆ อารมณที่เกิดขึ้น ไมวาจะเปนทาง
ตา หู จมูก ลิ้น กาย ก็จะไปชัดอยูที่ใจของเรา ชัดอยูในความรูสึกของเรา วาอาการเหลานี้มีลักษณะอยางไร เพราะฉะนั้นถาเราสังเกตท่ีใจหรือ ที่ความรูสึกเรา เราจะเห็นเลยวา เขาเกิดขึ้นแลวดับอยางนี้ เกิดขึ้นแลว หมดไปอยางนี้
อยางเชนขณะที่ฟงเสียง.. ขณะที่ฟงเสียง เสียงพูดแตละคํา แตละ คําที่เกิดขึ้น ลองสังเกตดูนะวา วิธีกําหนดเสียงอยางหนึ่ง วิธีการกําหนด เอาเสียงมาเปนอารมณกรรมฐาน เสียงนั้นนี่ไมวาจะเปนเสียงอะไรก็ตาม ถา เราพอใจที่จะยกจิตขึ้นสูวิปสสนา มีเจตนาที่จะไปรูอาการเกิดดับของเสียง นั้น เราสามารถเอาเสียงนั้นมาเปนอารมณกรรมฐานไดเลย เพราะมีเจตนา ที่จะไปรูอาการเกิดดับของเสียง แตไมใชวาไปรูวาเปนเสียงอะไร หมายความ วาอยางไร ตรงนี้ รูวาเสียงนั้นเกิดดับอยางไร อันนั้นเจตนาคนละอยางนะ เจตนาที่จะรูวาเสียงนั้นพูดวาอะไร เสียงอะไร ตรงนี้เขาเรียกรูบัญญัติ รูเรื่องราว แตถายกจิตขึ้นสูวิปสสนา เรามีเจตนาที่จะไปรูวาเสียงที่เกิดขึ้น นั้น เกิดแลวดับในลักษณะอยางไร อันนี้สําคัญ ถาเรามีเจตนาที่จะไปรูวา เสียงนั้นเกิดแลวดับอยางไร เสียงนั้นจะหนักจะเบาแคไหนก็ตาม จะไม รบกวนจิตใจเรา จะเปนผลดีตรงที่วา เรามีปญญาพิจารณารูถึงอาการ พระไตรลักษณ รูการเกิดขึ้น ตั้งอยู ดับไปของเสียง
อยางเชนขณะที่อาจารยพูด ลองดูนะ.. ฟงเสียงอาจารยแตละคํา แตละคําที่เราไดยิน แตละคําที่ออกมา วิธีฟงก็คือ หนึ่ง.. ยกจิตขึ้นสูความ วาง ทําจิตใหกวาง ใหกวางกวาตัว กวางเทาศาลานี่เลย ทําจิตใหวาง ให กวางเทาศาลานี่ แลวเราก็ฟง ตอนแรกฟงเสียง พอฟงปุบไดคําหนึ่งเนี่ย เสียงเขามีลักษณะอยางไร ? มีอาการผุดขึ้นมา แลวแตกกระจาย หรือ เปนกลุมกอน หรือเปนกลุม ๆ หรือวามีอาการกระจายฝอย ๆ ? แลวอีก
