Page 287 - มรรควิถี
P. 287

อยางหนึ่งก็คือ ตอจากนั้นจะเห็นวาเสียงที่เกิดขึ้นเขาเกิดอยูที่ไหน ? ลองนะ.. ถาจะใหเห็น ลองหลับตาดูนะ หลับตาแลวรูตําแหนงของเสียง สังเกตวาเสียงที่เกิดขึ้นปรากฏอยูที่ไหน ? ปรากฏอยูในที่วาง ๆ ? ปรากฏ อยูที่ตัว ? หรือวาอยูขางหนา ? อยูที่วาง ๆ ขางหนา ? อยูที่ขางหนานะ อยูที่วาง ๆ ขางหนา...
ทีนี้สังเกตดูวาเวลาเสียงเกิดขึ้นเนี่ย เขาคอย ๆ ผุดขึ้นมา หรือวา แวบขึ้นมาเลย ? เสียงที่เกิดขึ้น เสียงที่ไดยินเขามีจุด มีตําแหนงไหม ? มีใชไหม ? มีตําแหนง เพราะฉะนั้นเมื่อขณะที่เห็นตําแหนงจุดเกิดของเสียง ตําแหนงนั้นแหละคือจุดเกิดของเสียง เพราะฉะนั้นตอนแรกเราเห็นวา เสียงลอยอยูในที่วาง ๆ กวาง ๆ แตถาเราเอาความรูสึกเขาไปในตําแหนง ที่เกิดของเสียง ลองดูวาลักษณะอาการเกิดดับของเสียงเปลี่ยนไปไหม ? ลักษณะของเขาจะเปลี่ยนไปอยางไร ? ยังกระจาย ? ยังกวางเหมือนเดิม ? หรือวาสั้นลง ? แคบลง ? เล็กลง ? ชัดขึ้น ? ใสขึ้น ? หรือเทาเดิม ? ตรงนี้วิธีสังเกต
แลวก็อีกอยางหนึ่ง ลักษณะของอาการพระไตรลักษณนั้น จุดที่ตอง สังเกตก็คือวา ตอนแรกดับแบบนี้ ครั้งตอไปดับแบบนั้น ครั้งตอไป เอา.. เปลี่ยนเปนอยางนี้ ดับเร็วขึ้น ชาลง เล็กลง ใสขึ้น เด็ดขาดมากขึ้น หรือวา คอย ๆ เลือน ๆ ๆ แลวก็หายไปในคําหนึ่ง แมแตในคําเดียวในครั้งเดียว ลองดู.. แมแตในครั้งเดียว ใชวิธีเคาะดีกวานะ เสียงมันจะกวางไมเหมือน กัน ลองดูนะ.. ขณะที่อาจารยเคาะเสียงครั้งเดียวเนี่ย สังเกตวาเสียงมี ลักษณะยังไง (พระอาจารยเคาะโตะ ตุบ.. ตุบ.. ตุบ..) เปนยังไง ? ผุดขึ้น มาแลวก็บานออก กระจายออก ตรงนี้ลักษณะอาการเกิดดับของเสียง เขาเรียกวาขึ้นมาก็ดับแบบกวางออกไป แลวก็หาย เพราะฉะนั้นถาวิธี เจาะสภาวะ ถาใหตอเนื่องมากขึ้น ใหมุงเขาไปที่จุดเกิดของเสียง ตรงที่มัน (พระอาจารยเคาะโตะ) จุดผุดใหม จะเกิดใหม เกิดใหม เรามุงไปเรื่อย ๆ
273


































































































   285   286   287   288   289