Page 29 - มรรควิถี

แสดงพระธรรมเทศนา เนอื่ งในวนั อาสาฬหบชู า พ.ศ.๒๕๔๖
ขอนอบนอมแดองคสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจา พรอมทั้งพระธรรม และพระอริยสงฆ
ขอแสดงความเคารพตอทานแมครูผูประสาทวิชามา ณ โอกาสนี้ดวย ขอความเจริญในธรรมจงมีแกญาติโยมทุก ๆ คน
เมื่อพระพุทธเจาทรงตรัสรูแลว พระองคไดนําวิธีการปฏิบัติเพ่ือ ความหลุดพนน้ัน มาแสดงใหเหลาเทวดาและมนุษยทั้งหลาย ไดเขาใจ ไดรูถึงวิธีการปฏิบัติ เพื่อความหลุดพน ซึ่งแนวทางเพ่ือความหลุดพน คือ การปฏิบัติสายกลาง ไมตึงนัก ไมหยอนนัก ก็คือแนวทางปฏิบัติตาม มรรค มีองค ๘ การปฏิบัติเพ่ือความหลุดพนนั้น หลุดพนจากอะไร ? หลุดพนจากความทุกข ? หลุดพนจากโลกนี้ ? หลุดพนจากกิเลส ? หรือ หลุดพนจากส่ิงท่ีเรายึดม่ันถือม่ัน ? ยึดม่ันในรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เพราะเรายึดม่ันในรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อันน้ี เอง เปนเหตุนํามาซึ่งความทุกข ความเศราหมอง ความเวียนวายตายเกิด ไมมีที่สิ้นสุด แลวเราจะละอุปาทานจากขันธ ๕ นี้ไดอยางไร ?
วิธีละรูป-นามหรือละอุปาทานจากขันธ ๕ พระพุทธเจาพระองค ทรงยอ ขันธ ๕ ลงมา เหลือเพียงรูปกับนาม รูปก็คือรูปรางกายอันนี้ ที่เรา ยึดมั่นอยูขณะน้ีตรงนี้เรียกวารูป เสียงที่เราไดยินอยูขณะนี้ก็เรียกวารูป ภาพท่ีเราไดเห็นอยูในขณะนี้ก็เรียกวารูป การกระทบการสัมผัสระหวาง กายกับพ้ืนท่ีเรานั่งก็เรียกวารูป แลวที่เรายึดเอารูปอันนี้ทําไมถึงทุกข ?
15