Page 363 - มรรควิถี
P. 363
ผัสสะ รูเวทนา ผัสสะเกิดขึ้น เวทนาเกิดขึ้น แตไมมีความอยาก ไมมีอุปาทาน อุปาทานไมเกิด ความอยากไมเกิด หมายถึงกิเลสไมเกิด ตัณหาไมเกิด เพราะฉะนั้นอารมณนั้นจึงหยุด ตั้งอยูบนความวาง หยุดอยูบนความวาง และหายไปในความวาง เมื่อหายไปในความวาง กิเลสไมเกิด ความเศรา หมองไมเกิด ความทุกขไมเกิด ความทุกขที่ไมเกิดขึ้นเพราะไมมีอุปาทาน ไมมีตัณหา ไมมีอุปาทานในอารมณเหลานั้น ภพก็ไมเกิดขึ้น
ชาติคือการตั้งอยู ภพชาติเหมือนโลกอันหนึ่ง นี่ละ..ภพชาติหนึ่ง ๆ ความหมายตรงนี้ แตโดยอภิธรรมแลว คําวาชาติ หมายถึงวา เกิด ตั้งอยู ชั่วขณะหนึ่ง ผัสสะ เวทนา ตัณหา อุปาทาน ภพ ชาติ ชรา มรณะ เกิด ตั้ง อยูชั่วขณะหนึ่ง รูปนามเราตั้งอยูขณะหนึ่งก็ภพชาติหน่ึง เพราะฉะนั้น ทานแมครูใหเราพิจารณาใหดูขันธ ๕ ขณะเล็ก ชีวิตขณะเล็ก ก็หมายถึง วา เมื่อไหรที่มีรูปเกิดขึ้น แลวมีจิตเขาไปรับรู รูปปรมัตถจิตปรมัตถ ก็จริง แตขันธ ๕ ก็คือรูปนาม เพราะฉะนั้นรูปปรมัตถก็เปนขันธ ๆ หนึ่ง จิตที่ไปรูก็เปนขันธ ๆ หนึ่ง แตละขณะ เมื่อเราเห็นชีวิตใหม ขันธนี้ดับไป ชีวิตนี้ดับไป ชีวิตใหมเกิดขึ้น รูสึกเปนยังไง เห็นชีวิตใหมของเราเกิดขึ้น แตละขณะ
สมมติวาเราไมรูจะเรียกอะไรแลว ถึงแมวาการเห็นชีวิตใหมแตละ ขณะ ขณะเล็กเนี่ยไมบอกวาเปนเราเลย เปนธรรมชาติของรูปนามลวน ๆ ที่เกิดขึ้นแลว ตั้งอยู ดับไป.. เกิดขึ้น ตั้งอยู ดับไป ทําไมถึงเรียกวาเปน ขันธ ๕ ? แมรูปนามขณะเล็ก เวทนาก็มี เปนอุเบกขาเวทนา เปนสุขเวทนา เปนโสมนัสเวทนา แตไมใชทุกขเวทนา เวทนาขณะหนึ่ง ๆ เมื่อไหรที่เราเห็น รูปนามดับพรอมกัน “เห็นรูปนามดับพรอมกัน” จิตจะผองใส เบิกบาน... ผองใส เบิกบาน นิ่มนวล ออนโยน หรือสงบ ตรงนั้นคือรสชาติ เวทนาที่ เกิดขึ้น เนี่ย..ชีวิตขณะเล็ก เกิดดับเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
เมื่อไหรที่เรายึดติดกับชีวิตขณะใหญอยางเดียว.. บัญญัติ ความทุกข
349
