Page 361 - มรรควิถี

นี่สําคัญมาก ๆ ไมใชวาเรารูอาการเกิดดับเหลานี้แลว ไมยึดแครางกาย กับปลอยวางแครางกาย แมแตภพชาติตอไปก็จะไมยึด หรือไมแสวงหาภพ ชาติตอไป เพราะรูอยูกับปจจุบัน ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ รูถึงอาการเกิดขึ้น ตั้งอยู ดับไป ของรูปนาม อันนี้เปนสิ่งสําคัญ เปนการตัดภพชาติ ถารูอยางนี้ก็จะ ตัดภพชาติได เพราะเมื่อไหรที่กิเลสนอยลง กิเลสบางลง จิตผองใสขึ้น ภพ ชาติก็จะลดลง เพราะวาอะไร ?
ภพชาติเกิดขึ้นอาศัยอะไร ? อาศัยผัสสะ เวทนา ตัณหา อุปาทาน เห็นไหม.. ผัสสะ เวทนา ตัณหา อุปาทาน ซึ่งเปนองคของปฏิจจสมุปบาท สวนหนึ่งเพราะมีกระทบ มีเวทนา พอมีผัสสะกระทบอะไรก็ตาม ไมวาจะเปน ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ก็เกิดเวทนา เวทนาที่เกิดขึ้น เกิดความชอบ ไมชอบ สุข ทุกข อุเบกขา แลวก็เกิดตัณหา ความอยากเกิดขึ้น สุขเราก็อยาก ทุกขเราก็อยาก ไมทุกขเราก็อยาก อยากอะไร ? สุขอยากใหอยูนาน ๆ ทุกข อยากใหหายไว ๆ แลวก็เมื่อไมมีความสุข ก็อยากใหมีความสุขเกิดขึ้นอีก นั่นคือตัณหา เมื่อมันเกิดขึ้นแลว ก็มีอุปาทานเขาไปยึดติดในอารมณ เหลานั้น ในเวทนานั้น ยึดติดในความสุข ยึดติดในรสชาติของอารมณที่ เกิดขึ้น ตรงนี้อุปาทาน
เห็นไหม..ผัสสะ เวทนา ตัณหา อุปาทาน เมื่อมีอุปาทาน อะไรเกิด ? ภพเกิด ชาติเกิด มีอุปาทาน ภพ ชาติ ชรา ก็มี ชาติคือการเกิด การเกิดขึ้น ของรูปนาม แลวก็มรณะ ตาย.. มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข โทมนัสสะ หมุนอยูอยางนี้ ภพ ชาติ ชรา มรณะ ทุกข โทมนัสสะ กลายเปนองคของ ปฏิจจ การหมุนวนของภพชาติ วัฏฏสงสารเลยไมมีที่สิ้นสุด
ดังนั้นเมื่อไหรที่เรามีสติกําหนดรู เมื่อมีอารมณใดเกิดขึ้น แลวเรา รูทัน สัมผัสทางตา แลวจิตเราไมคลอยตาม มีเวทนาเกิดขึ้น รูรสชาติ รูวาดี ไมดี รูสุข รูทุกข แตไมเขาไปยึดมั่น ไมเขาไปติด ตรงนี้เขาเรียก มีผัสสะ.. เวทนา ตัณหาไมเกิด มีเวทนาเกิด แตตัณหาไมเกิด อุปาทาน
347