Page 74 - มรรควิถี
P. 74
60
อันนี้เปนอาการของรูปนะไมใชความรูสึก ถามีอาการแยกเปนชั้น รูปรางชัดเจนนั่นเปนบัญญัติ
ขณะที่เห็นอาการเกิด-ดับเราตองบอกไดนะ วาเปนอาการเกิด-ดับ ของรูปหรือของนาม ถามวาเปนอาการเกิด-ดับของอารมณอะไรตอง บอกได เมื่อไหรที่อารมณหรือความรูสึกหดสั้นลง ก็จะอยูใกลตัวเขามา ใกลตัวเขามา ตอมาอารมณนั้นก็จะอยูเฉพาะหนาจริง ๆ อารมณตาง ๆ จะ เกิดอยูเฉพาะหนาใหเรากําหนด ไมตองไลตามหรือหาอารมณอีกตอไป อารมณที่เกิดขึ้นก็ชัดขึ้น ๆ เปนอาการปรมัตถ เกิดอยูขางหนาแลวก็ดับ อยูขางหนา เปนอาการเกิด-ดับพรอมกันของรูปของนาม รูปละเอียด หมายถึงรูปที่ไมมีรูปรางเรียกรูปนี้วารูปปรมัตถ รูปปรมัตถไมมีรูปรางจะ มีแตอาการเทานั้น บอกไดแตอาการอยางเดียว เชนมีอาการไหว ๆ มีอาการ กระเพื่อม ๆ มีอาการหมอก ๆ มีอาการระยิบระยับ มีอาการเลือน ๆ คลาย จะบอกไดแตก็สรุปไมได มีอาการเหมือนใชแตก็ไมใช สื่อออกมาไดยาก เพราะไมชัดเหมือนบัญญัติ มีอาการคลายจะคิดแตก็บอกไมไดวาคิด มี อาการคลายจะมีแตก็ไมมี คลาย ๆ จะเปนสีนี้แตก็ไมชัด คลายจะเปน สีเขียวแตก็ไมแนใจ คลายจะเปนสิ่งนั้น คลายจะเปนสิ่งนี้ ลวนแลวแต ใหความรูสึกไมมั่นใจไมแนใจ ไมกลาสรุปวาใชสิ่งนี้หรือใชสิ่งนั้น เปนความ รูสึกที่ไมเคยพบเห็นมากอน เมื่อมีอาการอยางนี้เกิดขึ้น ใหกําหนดรูอยูใน ความรูสึกเทานั้น ไมตองไปกังวลวาสิ่งที่กําหนดรูอยูนั้นเปนอะไร คืออะไร เรียกวาอะไร เพราะขณะที่กังวลอยู หรือตองการเห็นใหชัด รูใหชัด ก็จะ กําหนดรูไมทันขณะแรกของอารมณ เพราะอารมณปรมัตถจะเลือนหายเร็ว กวาบัญญัติ เมื่อเปนอยางนี้จึงทําใหเรากําหนดลําบาก เพราะตองพบกับ อารมณที่ไมชัดแลวยังเลือนหายเร็วกวาเมื่อกอนอีก อยางที่บอกจึงตองจับ ที่ความรูสึก การจับที่ความรูสึกที่รูถึงอาการนั้นจะชวยใหการกําหนดได ปจจุบันมากขึ้น การที่จะถึงเปาหมาย ถึงจุดสุดยอดของวิปสสนาไดนั้น