Page 54 - แนวทางการปฏิบัติธรรม
P. 54
48
ดับเกลี้ยง... เกลี้ยงจากความรู้สึกเรา มันเกลี้ยงจากใจ ใจเราสะอาดขึ้น รู้สึกทันที ให้สังเกตแบบนี้
เพราะฉะนั้น จึงให้สังเกตว่าอาการเขาเกิดอยู่ในบรรยากาศแบบไหน เวลาเกิดอยู่ในความใส อาการเกิดดับเขาพุ่งไปข้างหน้า แว็บ ๆ ๆ หรือ พอมีอาการกระทบปุ๊บวาบเข้ามา ๆ บางทีโยคีรู้สึกเวลากระทบมันดับปุ๊บ แล้วมันก็วาบสว่างขึ้นมา แล้วจิตก็ตื่นตัว กลายเป็นเห็นทั้งดับแล้วเกิด ทันที เห็นอาการดับ แล้วมีอาการเกิดวาบขึ้นมา แล้วมาดับตรงข้างหน้า วาบ-ดบั วาบ ๆ ๆ ถา้ โยคกี า หนดทนั อาการกระทบแลว้ วาบ...หาย ๆ ๆ จะ ทา ใหส้ ภาวธรรมอาการเกดิ ดบั ของการเดนิ เปลยี่ นไปอกี ยกตวั อยา่ ง เวลา เราเดินเข้าไปในความสงบแล้วดับเงียบไปเหมือนเดินอยู่ในอากาศ ไม่ใช่ เหมือนเดินอยู่ในน้าหรือเดินอยู่บนพื้น ดับเงียบเหมือนไม่กระทบอะไร ไม่มีอาการกระเพื่อม เหมือนเดินอยู่ในความสงัด ถ้าดับอยู่ในความสงบ กระทบปุ๊บกระเพื่อมออกไป กระจายวาบออกไป นั่นอีกอย่างหนึ่ง เหล่านี้ คอื อาการเกดิ ดบั ทงั้ หมดทตี่ อ้ งสงั เกต สมมตวิ า่ เราเดนิ เขา้ ไปในความสงบ แลว้ มอี าการดบั แลว้ เงยี บ สงั เกตวา่ ขณะทเี่ ขาดบั แลว้ เงยี บ ความเงยี บคอื จิตที่สงบขึ้นไหม ? พอเขาดับเงียบ ๆ ๆ ไป แล้วพอเราหยุดเดินปึ๊บ ความเงียบทั้งหมด/ความสงบทั้งหมด เขาเงียบกว่าเดิม สงบมากกว่าเดิม หรือเป็นอย่างไร ? แล้วตรงที่ดับแล้วเงียบ เขาดับชัดขึ้น คมขึ้น เด็ดขาดขึ้น ไหม ? จุดนี้จะต้องสังเกต
ดับแล้วเงียบ ตรงนี้พูดถึงแค่อาการ ถ้าโยคีเห็นสภาวะอย่างนี้ ให้สังเกตนิดหนึ่งว่า ไม่ว่าจะเป็นการดับในความใส ดับแล้ววาบขึ้นมา วาบขึ้นมา... หรือดับเงียบไป อันนี้เป็นลักษณะของสภาวญานที่เกิดจาก ปัญญาของเราที่เขาเปลี่ยนเอง ไม่ใช่มาถามว่าสองอย่างนี้อันไหนดีกว่ากัน
