Page 52 - แนวทางการปฏิบัติธรรม
P. 52
46
อันน้ีเป็นได้ท้ังหมด ไม่ใช่ว่าเขาไม่เกิดขึ้น บางทีรู้สึกว่าว่างตลอด บางทกี ร็ สู้ กึ ความวา่ งหายไป กลบั มายนื อยแู่ บบนง่ิ ๆ ทอ่ื ๆ ไมม่ บี รรยากาศ ไม่มีความว่างรองรับ แบบนี้ก็มี ซ่ึงสภาวะแบบนี้ถามว่าผิดไหม ไม่ผิด แต่ทาอย่างไรถึงจะว่างอีก ? ขณะที่บรรยากาศความว่างหายไป เหลือแต่ ตัวท่ียืนอยู่นิ่ง ๆ ตรงน้ีสังเกตนิดหนึ่งว่า ตอนน้ันสติเราเป็นอย่างไร ตัว ท่ีนิ่ง ๆ อยู่มีน้าหนัก เป็นก้อน เป็นแท่ง หรือแค่บาง ๆ โปร่ง ๆ ? จริง ๆ แล้วถ้ารู้สึกว่าบาง ๆ โปร่ง ๆ ส่วนใหญ่แล้วบรรยากาศรอบ ๆ ตัวเขาก็จะ ว่าง ๆ เบา ๆ แต่ถ้าเป็นแท่งเป็นก้อน ตรงนี้เหมือนไม่มีบรรยากาศรองรับ นั่นคือลักษณะสภาวะ บางคร้ังอาจารย์พูดเหมือนเฉลยไปแล้ว แต่ว่านั่น คือจุดที่โยคีจะต้องสังเกต ทีนี้การเดินรอบถัดไป พอมาก้าวเดินใหม่ปุ๊บ อาการเดินเมื่อกี้เป็นอย่างนั้น ตอนนี้ก้าวต่อไปเป็นอย่างไร... อาการจากที่ แวบ็ -ดบั แวบ็ -ดบั เขาเปลยี่ นมาเปน็ พอยกปบุ๊ มอี าการหนดื ๆ แลว้ กว็ บุ ลง หนืดไป ๆ นั่นคือสภาวธรรมที่เปลี่ยน ตรงนี้ให้สังเกตว่า หนืดแล้วเขา ดับอย่างไร... หนืดแล้วขาดปึ๊ดไป ดับไป หรือหนืด ๆ แล้วค่อย ๆ ยืดไป จมลงไป แลว้ กข็ าดไป... ใหด้ กู ารเปลยี่ นแปลงแบบนไี้ ป ถงึ เขาจะเปลยี่ นไป ในลักษณะอย่างไรก็ตาม ไม่มีผิด
ขอทา ความเขา้ ใจตรงนนี้ ดิ หนงึ่ นะ เพราะบางทเี วลาเราเดนิ จงกรม แล้วมีปัญหา คือโยคีจะรู้สึกว่าทาได้หรือทาไม่ได้ ตอนที่รู้สึกว่าทาได้ ยกตัวอย่าง เดินแล้วก็เห็นอาการปุ๊บ ๆ ๆ ๆ วึบดับ วึบดับ... ปุ๊บ ๆ อาการ วึบ ๆ ยังชัดอยู่ พออาการวึบ ๆ หายไป เดินแล้วก็ว่างเฉย ๆ ว่างเฉย ๆ ว่างเฉย ๆ ก็จะรู้สึกว่าเหมือนทาไม่ได้ แต่ประเด็นสาคัญคือ คาว่า “ว่าง เฉย” จะไม่ค่อยมี จะมีแต่ “ว่าง เบา” ลองสังเกตดู เวลาเราเคลื่อนมือไป ขณะที่เราเคลื่อนมือ ไม่มีรูปร่างของมือ แต่ยังรู้สึกถึงอาการเคลื่อน
