Page 32 - สภาพจิต
P. 32
26
ถูกต้องแต่ไม่ถูกธรรม ถูกตามท่ีเราคิดด้วยเหตุผลของเราแต่ไม่ ถกู ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ไมถ่ กู กู ธรรมเพราะอะไร ? เพราะวา่ มตี มตี วั วั ตน ตน คดิ อยา่ งมตี วั วั ตนแลว้ ก็ไปยึด ไม่ถูกธรรมก็คือการมีอุปาทานเข้าไปยึดว่าความคิดเป็นเราเป็น ของเรา คิดถูกแล้วแต่ เป็นทุกข์ เป็นทุกข์ ? คิดถูกก็รู้ว่าคิดถูกนั่นแหละ คิดด้วยความรู้สึกที่สงบ พิจารณาถึงความแตกต่างถึงความเปลี่ยนไป อย่างที่เคยบอกเสมอว่า เรามองแก้วใบเดียวกัน แต่มุมมองหรือการใส่ใจน้ันมีความแตกต่างกัน รูปร่างของแก้ว ความประทับใจในแก้ว ประโยชน์ของแก้ว สาระของแก้ว มีความแตกต่างกัน เพราะฉะนั้น พึงพิจารณาเหตุปัจจัยเหล่าน้ีให้มากขึ้นโดยไม่มีความรู้สึกว่าเป็นเรา
การจะดับความทุกข์น้ัน ง่าย ๆ ก็คือว่า ถ้ามีอกุศลเกิดข้ึนมา ให้ดับเลย ไม่ว่าจะเป็นอกุศลจิตที่เกิดข้ึน ความคิดท่ีเป็นอกุศล อกุศล อกุศล อกุศล อกุศล อกุศล อกุศล กิริยาท่ีเป็นอกุศล ถ้ารู้ว่าเป็นอกุศลเม่ือไหร่ให้ดับทันที เพราะ บางครั้ง ความเป็นอกุศลเกิดขึ้นแม้ระยะสั้น ๆ สภาพจิตหมดพลัง หดหู่ มีอาการรวน ไม่มั่นคง จากจิตที่เคยหนักแน่น มั่นคง มั่นคง ประกอบด้วยสติด้วยปัญญาท่ีเห็นถึงความแตกต่าง เห็นถึง เห็นถึง เห็นถึง เห็นถึง ความเป็นอนัตตาได้ชัดเจน เห็นถึงความผ่องใสของจิตชัดเจน เห็นถึง เห็นถึง เห็นถึง เห็นถึง เห็นถึง ความหนักแน่นมั่นคงท่ีเกิดข้ึนอย่างไม่มีเราไม่มีตัวตนของเรา ย่ิงเห็นถึง ความไม่มีเรา จิตย่ิงหนักแน่นมั่นคง และอารมณ์เหล่าน้ันปรากฏอยู่ ข้างนอกเกิดอยู่ไกล ๆ ตัว สภาพจิตใจมีความผ่องใสอยู่ แต่พอมีอารมณ์ บางอย่างปรากฏข้ึนมา แล้วรู้ไม่เท่าทันความอยาก ความคิด ความชอบ-
