Page 36 - สภาพจิต
P. 36
30
ช่องว่างแบบน้ี สภาพจิตเป็นอย่างไร อารมณ์เหล่าน้ันกระทบจิตใจเรา ไหม ? น่ีคือสภาวธรรมท่ีเกิดข้ึนท่ีผู้ปฏิบัติพึงใส่ใจพึงพิจารณา ให้สังเกต อยู่เนือง ๆ ว่าสภาพจิตเราสงบขนาดน้ีผ่องใสขนาดน้ี เวลารับรู้อารมณ์ เหล่าน้ันรู้สึกอย่างไร ? ? เวลาคิดมีบรรยากาศของความรู้สึกหรือ มีบรรยากาศของสภาพจิตรองรับ แล้วรู้สึกอย่างไร ? ? จดุ ทอ่ี ยากใหโ้ ยคสี งั เกตตอ่ อกี นดิ หนง่ึ บรรยากาศของสภาพจติ กค็ อื ลกั ษณะของสภาพจติ ของเรา ไมว่ า่ จะเปน็ ความเบา ความสงบ ความใส ความโล่ง ความโปร่ง หรือความสงัด อย่างใดอย่างหนึ่งก็ตาม สังเกตดูว่า ขณะท่ีมีบรรยากาศตรงนี้รองรับอยู่ สภาพจิตเราวุ่นวายหรือสงบ ? ขณะทมี่ บี รรยากาศรองรบั บางครงั้ โยคจี ะเคยเหน็ วา่ แมอ้ ยทู่ า่ า่ มกลางเสยี ง ง ง ง ง ง ง ง ง คุยกันจ๊อกแจ๊กจอแจ แต่รอบ ๆ ตัวรู้สึกสงบ เหมือนกับอยู่ในบรรยากาศ ความสงบของตัวเอง อยู่คนละส่วนกับอารมณ์เหล่านั้น น่ีคือลักษณะของ สภาพจิตที่ปรากฏขึ้นมาซึ่งเป็นส่ิงที่ผู้ปฏิบัติพึงสังเกตหรือใส่ใจ สิ่งเหล่านี้ ๆ ๆ ปรากฏเฉพาะหน้าเป็นระยะ ๆ ๆ ๆ “ความเพียร” คือขยันใส่ใจที่จะรู้อารมณ์ปัจจุบันเป็นระยะ ๆ ๆ ถึงแม้ไม่เห็น อาการเกิดดับแต่ก็สังเกตอาการที่ก�าลังเป็นไปอยู่ ยกตัวอย่างง่าย ๆ ๆ ๆ ๆ ถ้ามีบรรยากาศแล้วสังเกตดูจิต จิตยังเบาอยู่ ยังสงบอยู่ รอบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ก็รู้สึกเบา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ว่าง ว่าง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ หรือการขยับอิริยาบถต่าง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ว่าเกิดอยู่ในความว่างนั้นด้วยไหม ? จริง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แล้ว ๆ ๆ ๆ คือใส่ใจสลับกันแบบน้ี ดูสภาพจิต ดูสภาพจิต ดูสภาพจิต -สังเกตอาการ เห็นอาการ-ดูสภาพจิต เห็นอาการ-ดูสภาพจิต เห็นอาการ-ดูสภาพจิตอย่างไร ? บางทเี ราไมไ่ ดด้ สู ภาพจติ เราตลอดเวลา จติ จติ เราอยกู่ บั อารมณป์ จั จบุ นั ตลอด ตลอด
