Page 45 - สภาพจิต
P. 45
39
อนิจจลักขณะ คือความไม่เหมือนเดิม ความแปรปรวน ความ ความ ความ ความ เปล่ียนแปลง ความต่างไปของลักษณะสภาวธรรมท่ีเกิดข้ึน ในที่นี้ ก็พิจารณาเวทนานั่นแหละว่ามีความ เปล่ียนแปลงอย่างไร เกิดข้ึนอย่างไร ดับไปอย่างไร “เปล่ียนแปลง” คือไม่ใช่เวทนาจะต้องเหมือนเดิม น่ีแหละลักษณะของความไม่เท่ียง และ ลักษณะการเกิดดับของเวทนาเองก็จะมีความต่างออกไป สมมติว่า ขณะท่ี ตามก�าหนดรู้เวทนาทางกายที่เกิดขึ้นเป็นความปวด พอไปก�าหนดรู้ความปวด จากที่เป็นแท่งเป็นก้อน ก็จะค่อย ๆ เลือนไป เคลื่อนย้ายที่ไป น่ีก็เรียกว่า การเปล่ียนแปลงอย่างหน่ึง หรืออีกอย่างหนึ่ง จากท่ีเคยปวดเป็นแท่ง เป็นก้อน เปลี่ยนไปเป็นอาการคันระยิบระยับ คันทั้งตัว หรือคันที่หน้า คันท่ีศีรษะ จะคันตรงไหนก็ตามน่ันก็คือเวทนาท่ีเปลี่ยนไป เช่นเดียวกัน จัดเป็นเวทนาสภาวะ เม่ือมีเวทนาในลักษณะอย่างนี้เกิดขึ้น ถึงการเกิดขึ้น- ตั้งอยู่-ดับไปของเวทนาน้ัน ๆ ส่วนเวทนาทางจิต วันพระที่ผ่านมาก็ได้พูดไปพอสมควรถึง ลักษณะของเวทนาทางจิต ลักษณะการดูเวทนาทางจิต เรียกอีกอย่างหน่ึง คือการรู้สภาพจิต ดูสภาพจิตใจของตนเองว่าเป็นอย่างไร สภาพจิตสงบ ความสุข ความขุ่นมัว ความเศร้าหมอง ก็จัดเป็นเวทนาทางจิต เม่ือสภาพจิตใจเป็นแบบน้ี จริง ๆ แล้วไม่ว่าผู้นั้นจะปฏิบัติ มานานแค่ไหนหรือเพิ่งปฏิบัติใหม่ก็ตาม ก็จะปรากฏเกิดข้ึนมาแล้วก็สามารถรับรู้ได้ อย่างเช่น จิตใจรู้สึกสบาย