Page 504 - BUKU III BAHASA JAWA
P. 504

LAMPIRAN 1


                                  BAHAN AJAR













                 Tembung medhar sabdo tegese sesorah utawa pidhato  (Poerwadarminta ing Sutardjo 108: 2013, yaiku

                 medharake utawa njletrehake/ngandharake pangandikan utawa kawigaten marang sasama/wong liya.
                 Dene  wong  kang  nindakake  medhar  sabda  diarane  pamedhar  sabda.  Medhar  sabda  (sesorah  )  iku

                 ngendika sangarepe wong akeh kanthi ancas kang gumathok.

                 Medhar sabda iku ana maneka werna jinise, ana kang umum, ana kang rowa, ringkes, ana kang prasaja,
                 rinengga, manut kebutuhan lan kahanan sarta ancasing rembug. Upamane medhar sabda ing upacara
                 manton, supitan utawa tetesan, sepasaran bayi, kasripahan lan sapanunggalane. Mula pawongan sing

                 kerep kajibah ngaturake sesorah kudu gelem : nyinau unggah-ungguhing basa. Trapsila ing patrap. Ora
                 perlu kemrungsung, lan sapiturute. Cak-cakan utawa dhapuking sesorah iku maneka warna , ana kang
                 mung  kaleksanakake  kanthi  adhedasar  bakuning  surasa.  Kanthi  cathetan  cengkkorongan,  ana  kang
                  ditulis genep banjur diwacakake lan uga ana kang resmi utawa ora resmi.


                 Basa  sajrone  sesorah  kaudiya  supaya  trep,  tumrap  pamilihe  tembung,  laras,  cetha,  lan  becik
                  dhapukaning ukara jumbuh karo kahanan lan nyenengake , bener, iketaning tembung-tembung manut
                 paugeraning paramasatra.








                    Struktur Teks Pamedharsabda:
                    1.  Pambuka
                              a. Salam pambuka
                              b. Atur pakurmatan marang sing padha rawuh
                              c. Ngaturake pepujen marang Gusti
                              d. Ngaturake panuwun marang para kang kepareng rawuh
                              e. Mbabar dhiri
                              f. Nyuwun palilah
                              g. Ngandharake karep minangka dadi pranatacara
                              h. Rantaman Bakune Adicara
                    2. Bakune adicara kang bakal ditindakake ing sawijining adicara kudu diwaca lan
                    diandharake kanthi urut lan runtut, supaya sapa wae sing mangkone duwe jejibahan
                    jroning adicara bisa samapta ing karya lan sawega ing dhiri.
                    3. Panutup
                               a. Nyethakake purnaning adicara lan wusanane
                               b. Ngaturake gunging panuwun dene adicara bisa lumaku kanthi rancag
                               c. Nyuwun pangapura menawa anggone mernata adicara ana kakirangan
                               d. Atur pepujen/sesanti
                               e. Salam panutup










                                                                                                                14
   499   500   501   502   503   504   505   506   507   508   509