Page 107 - C903_0
P. 107
�سپ ،داده اس ت� خ�داون�د عل ي�م ب�ه آ�دمى آ� ن چ��ه صلاح دي�ن و ند� ي�اى او در آ� ن�هاس ت� و م�نع
�كرده اس ت� از� آ�دمى ،دا ن�س ت�ن امرى چ� ن�د را ك�ه در ش��أ ن و طاق� ت� او ن��يس ت� دا ن�س ت�ن آ� ن�ها؛
م نا� ن�د امور آ�ي� ن�ده و آ� ن چ��ه در دل‌هاى مردم اس ت� و م نا� ن�د اي��نها.
ت��أ ّمل �كن اى م ف� ضّ�ل ،د رمصلح ت� پ��نهان �كردن عمر هر �كس از� او ،ز�ي�را ك�ه ا�گر م ق�دار عمر
خ�ود را ب�دان�د ،ا�گر عمرش� ك� تو�اه ب�ا ش�د ،ز�ن�د� گى ب�ر او ن�ا گ�وار خ�واهد �بود و ا�گر ب�دان�د ك�ه عمرش� دراز�
خ�واهد �بود ،ام ي�د ب� ق�ا خ�واهد دا ش� ت�.
و ب�دان اى م ف� ضّ�ل! ك�ه ن� ي�از� اصلي آ�دمى ب�ه ز�ن�دگا� نى ،ن�ان و آ� ب� اس ت�� .سپ ن� ظ�ر �كن ك�ه
چ� گ�و ن�ه ت�دب� ي�ر �كرده اس ت� در اي�ن دو چ� ي��ز ؛ ز�ي�را ك�ه چ�ون آ�دمى را اح ت� ي�ا ج� ب�ه آ� ب� ،ش�دي�دت�ر اس ت�
از� اح ت� ي�ا ج� ب�ه ن�ان ،ب� ن�ا ب�ر آ�ن� ك�ه ص ب�ر او ب�ر �گرس ن�� گى ز�ي�اده اس ت� از� ص ب�ر ب�ر ت� ش� ن�� گى ،و اح ت� ي�ا ج� ش� ب�ه
آ� ب� ب��ي ش� ت�ر اس ت� از� اح ت� ي�ا ج� ب�ه ن�ان؛ ل�ذ ا آ� ب� را �فراوان �گرد نا� ي�ده اس ت�.
و ا�گر آ�دمى را هر�گ�ز دردى �نمىرس ي�د ،ب�ه چ�ه چ� ي��ز ت�ر ك� مى�كرد �گ ن�اهان را و ب�ه چ�ه چ� ي��ز ت�وا�ض ع
مى�كرد ب�راى خ�دا و ت� ض� ّرع مى�كرد ن��ز د او؟ و ب�ه چ�ه چ� ي��ز مهرب�ا� نى مى�كرد ب�ه مردم و صدق�ا ت�
مى�نمود ب�ه مسا ك� ي�ن؟ �نمى ب� ي��نى �كسى را ك�ه ب�ه دردى د چ�ار ش�د ،خ� ض�وع مى�ك ن�د و ب�ه درگاه خ�دا روي
م يآ�ورد و لط ب� عا�ف ي� ت� مى�ك ن�د و دس ت� مى�گ ش�اي�د ب�ه دادن صد ق�ه؟ �سپ �نمى ب��ي�نى ك�ه ح�ك ي�م عل ي�م
در هر امرى ،آ� ن چ��ه ب�ه عمل آ�ورده ،همه موا ف� ق� ح� كم ت� اس ت� و راه خ�طا در آ�ن ن��يس ت�؟»
م ف� ضّ�ل �گ�ف ت� :چ�ون س�خن ب� يد� ن�ج�ا رس ي�د ،مولاى من �فرمود « :ب�رو .و آ�ن�گاه خ�ود ب�ه �نماز� اي�س ت�اد».
�سپ من ش�اد و خ�و ش�حال ب�ر �گ ش� ت�م ب�ه آ� ن چ��ه از� معر�ف ت� مرا حاصل ش�د و خ�دا را حمد �كردم.
توحید مف ّضل ،ترجمۀ ع ّلمه مجلسی؛ با اندکی تص ّرف
107
