Page 78 - 21102
P. 78
๖๙
ู
ุ
ั
ี
ํ
อาหเนยโย, เปนผควรแกสกการะทเขานามาบชา,
่
ู
ั
่
ี
ั
ู
ปาหเนยโย, เปนผควรแกสกการะทเขาจดไวตอนรบ,
ุ
ั
ิ
ทกขเณยโย, เปนผควรรบทกษณาทาน,
ั
ู
ิ
ั
ั
ู
ี
ิ
ั
ํ
ั
อญชะลกะระณโย, เปนผควรทาอญชล, ี
ื
ุ
ุ
ุ
ิ
่
ี
ุ
ั
ั
ื
ั
ั
้
อะนตตะรง ปญญกเขตตง โลกสสาต. เปนเนอนาบญของโลก ไมมนาบญอน
ิ
ยงกวา ดงน. ้ ี
่
ั
º·á¼àÁμμÒ
‹
ั
ั
ั
ั
ั
ั
้
้
ุ
่
ี
่
ื
สพเพ สตตา, สตวทงหลาย, ทเปนเพอนทกข, เกด แก เจบ ตาย ดวยกนทงหมด
ิ
็
ั
ทงสน
้
ิ
้
ุ
ั
ี
ิ
ุ
ั
อะเวรา, จงเปนสขเปนสขเถด, อยาไดมเวรแกกนและกนเลย
ั
ั
ี
ั
่
ี
ุ
ิ
อพะยาปชฌา, จงเปนสขเปนสขเถด, อยาไดพยาบาทเบยดเบยนซงกนและกนเลย
ึ
ุ
อะนฆา, จงเปนสขเปนสขเถด, อยาไดมความทกขกายทกขใจเลย
ุ
ี
ิ
ุ
ุ
ุ
ี
ุ
ั
ี
ุ
ั
้
ิ
ิ
้
ี
ุ
ั
ั
ุ
ั
สข อตตานง ปะรหะรนต, จงมความสขกายสขใจ, รกษาตนใหพนจากทกขภยทงสน เถด.
ิ
ุ
ั
Œ
ั
ี
้
¢Í ò ขาราชการตารวจทนบถอศาสนาอนๆ ใหปฏบตตามทศาสนานนๆ กาหนด
ํ
ิ
ื
ั
่
่
ิ
ื
ี
ํ
่
ั
ู
ํ
Œ
่
¢Í ó บทปลงใจ เปนบทความทประสงคจะใหขาราชการตารวจจาฝงอยในใจเปนคด ี
ี
ํ
ี
่
้
ั
ั
ํ
ํ
ู
ํ
ในการปฏบตหนาท โดยใหผนากลาวนา แลวใหขาราชการตารวจในทนนกลาวตาม ดงน ี ้
ิ
ั
ิ
ี
่
ุ
ู
ชาตของเราเปนไทยอยไดจนถงทกวนน เพราะบรรพบรษของเรา เอาเลอด เอาเนอ
ุ
้
ื
ิ
ื
ั
้
ี
ึ
ุ
ิ
ํ
เอาชวตและความลาบากยากเขญเขาแลกไว
ี
็
เราตองรกชาต ิ
ั
ั
เราตองรกษาชาต ิ
เราตองบารงชาต ิ
ํ
ุ
ี
เราตองสละชพเพอชาต ิ
่
ื
ุ
ิ
ี
ิ
เราตองคมครองชวตและทรพยสนของประชาชน
ั
Œ
ิ
ั
ํ
¢Í ô บทอดมคตของตารวจ กลาวดงน ้ ี
ุ
เคารพเออเฟอตอหนาท่ ี
้
ื
กรณาปราณตอประชาชน
ุ
ี
็
อดทนตอความเจบใจ
ไมหวนไหวตอความยากลาบาก
ั
่
ํ
ั
ไมมกมากในลาภผล
มงบาเพญตนใหเปนประโยชนแกประชาชน
ํ
็
ุ
ิ
ํ
ดารงตนในยตธรรม
ุ
ํ
กระทาการดวยปญญา
ี
ิ
ั
รกษาความไมประมาทเสมอชวต