Page 21 - หนังสือเรียน

๒.

“ในชีวิตคนเรามีหลายครั้งที่จะตองพบปญหาเฉพาะหนา คนที่แกไขใหผานพนไปไดดวยด ี

ถือวามีความสามารถ แมในการทํางานก็ตองการความสามารถขอนี้ดวย เพราะไมวาจะเตรียม

การมาดีเพียงใดหรือมีความรูขนาดไหนก็ตาม ก็อาจมีเรื่องที่ไมคาดคิดเกิดขึ้น จะเปดตํารา หรือ

สอบถามใครก็คงไมทันการ”

(วารสารอินทาเนีย , ๒๕๔๗ : ๗๗)

………………………………………………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………………………………………………………………

๓.

“หุนกระบอกเปนหุนตัวเล็กทําเลียนแบบคนจริงเฉพาะสวนหัว และมือทั้งสอง ตัวหุน

สูงประมาณ ๑ ฟุต ลําตัวใชกระบอกไมไผสวมตั้งแตคอลงมา หัวและลําตัวถอดออกจากกันได 

สวนหัวแกะทําเลียนแบบตัวละครจริง สวนตัวใชเครื่องแตงกายทรงกระบอกไมมีแขน ตัวหุน

เคลื่อนไหวไดเฉพาะมือทั้งสองขาง โดยใชกานไมไผ ซึ่งเรียกวาตะเกียบผูกติดกับมือหุนซอน

อยูภายในเสื้อ เวลาเชิดมือขางหนึ่งจับแกนกระบอกไมไผ อีกมือหนึ่งจับตะเกียบเพื่อบังคับมือ

ทั้งสองขางของหุนใหรายรําตามคํารอง และทํานองเพลง”

(เรียบเรียงจาก วิบูลย ลี้สุวรรณ , ๒๕๕๒ : ๙๗ – ๑๐๓)

………………………………………………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………………………………………………………………

๑๖