Page 1432 - JUNIO 2024
P. 1432
Iso éncheme de esperanzas porque ti tamén o es para min, es 7
o meu soño feito realidade, non son palabras baleiras, son
palabras que saen do meu corazón, ese que tes ti nas túas
mans, sei que vivo a través de ti, sei que son parte da túa
historia, e non quero deixar pasar esta carta para dicirche que
ti es a miña historia, esa que un día escribiremos xuntos, esa
que sentimos hai moito tempo, e aínda as tempestades do
tempo non puideron abater, porque somos de metal que
ninguén pode romper.
Todas as mañás penso que podería querer? E é tan simple a
miña resposta, porque é a ti a quen desexo mirar cando a
alborada senta na miña xanela, e suspiro, porque sei que
tamén ti fas o mesmo, pómonos tristes cando non sabemos o
un do outro, o teu amor meu crees que son serena e moi pasiva
que deixo pasar o tempo e non me decido a nada, non creas
iso, porque de só nomearche o meu corpo treme e só se
dicirche ámoche! Se, como nunca, pensei que o faría, pero así
é.
Xa non sinto só ti estás comigo, seino e síntoo, pensa nos bicos
que teño reservados para ti e os abrazos eternos que por agora
só son letras, xa chegase o meu amor o día que nos abracemos
e sorriamos sen medos, sen ataduras, só o amor que nos ten
prisioneiros, o meu corazón xa ten quen o habite, xa non está
en solitario e es ti esa persoa o meu doce amor.
Polo momento son as miñas cartas o que substitúe todo o que
digo nesta carta, pero o día achégase e sempre a distancia é
menos.
Ata pronto o meu amor.